Είσαι τόσο καλός όσο η τελευταία σου εμφάνιση; Προφανώς δεν είναι έτσι, αλλά παίζει πάντα ρόλο το κάδρο, το πού και πότε. Και ο Νταγιό Ουπαμεκανό εμφάνισε τον χειρότερο εαυτό του στο σημείο ακριβώς που δεν έπρεπε, όταν τίποτα δεν συγχωρείται. Στις do or die αναμετρήσεις της Μπάγερν Μονάχου με τη Μάντσεστερ Σίτι για τα προημιτελικά του Champions League. Κι αυτόν τον χαντακώνει…

Είχε κάνει μια εξαιρετική σεζόν μέχρι πρότινος ο Γάλλος αμυντικός των Βαυαρών. Έμπαινε χαλαρά σε συζήτηση σχετικά με τους τοπ στόπερ στον κόσμο. Αλλά αυτός ο χαρακτηρισμός, τη δεδομένη στιγμή, φαντάζει φουλ ειρωνικός.

Ήταν μοιραίος και στα δύο ματς με τους «πολίτες» o 24χρονος. Με λάθη που κόστισαν γκολ, άρα και την πρόκριση. Έγινε έτσι συνώνυμο της γκάφας. Της καζούρας.

Είναι χαρακτηριστικό πως ένας σπίπερ από τηλεοπτικό δίκτυο της Αραβίας τον αποκάλεσε…. Ουπαμαγκουάιρ, ένωσε δηλαδή το όνομά του με αυτό του Χάρι Μαγκουάιρ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο οποίος έχει ταυτιστεί με λάθη αμυντικού. Αφήνοντας κατά μέρος το πόσο cool ήταν ως αστείο ή πρέπον, το νόημα βγαίνει.

Η Μπάγερν δεν οδηγεί πια τις εξελίξεις στην ελίτ του ευρωπαϊκού φουτμπόλ

Ναι, είναι εύκολο και προφανές να φορτώσεις τις ευθύνες στον Ουπαμεκανό για αυτά τα 180 συνολικά λεπτά των δύο αγώνων. Στην πραγματικότητα όμως, είναι αφελές και εντελώς λειψό-άδικο ως εξήγηση.

Όταν, ως ομάδα, αφήνεις έναν αντίπαλο να έρχεται κατά κύματα στην περιοχή σου, τότε κάνεις τους τελευταίους υπερασπιστές της άμυνας σου, ευάλωτους στο λάθος. Αυξάνονται κατά πολύ οι πιθανότητες να την πατήσεις, δεν είναι καν μαθηματικό, πρακτικό είναι.

Και η Μπάγερν ήταν σχεδόν μονίμως σε φάση υστέρησης απέναντι στους Πολίτες. Αυτή δέχτηκε την πίεση, αυτή δεν είχε το πνεύμα αλληλεγγύης, «ένας για όλους και όλοι για έναν» που θα έπρεπε για την περίσταση.

Ήταν κομμένη στα δύο, με επιθετικούς που έκαναν αργές επιστροφές, μια σύναξη αστέρων χωρίς ξεκάθαρο προσανατολισμό και στόχευση.

Δεν μπορείς φυσικά να ρίξεις πολλές ευθύνες στον Τόμας Τούχελ, δεν πάει παρά ελάχιστος καιρός που ανέλαβε. Μπορείς όμως να ρίξεις στη διοίκηση που άφησε απροστάτευτη την ομάδα, που επέλεξε ένα άκυρο χρονικό σημείο για να «στείλει» μάλλον ύπουλα τον Γιούλιαν Νάγκελσμαν – δεν θα μάθουμε ποτέ αν μαζί του θα ‘ταν αλλιώς τα πράγματα, αυτή η Μπάγερν άλλωστε δικιά του είναι.

Λέγεται πως ο Όλιβερ Καν θα αποτελέσει θύμα αυτής της πραγματικότητας, παύοντας να είναι ο CEO. Θα ‘ναι ένα μεγάλο σοκ για τον «Τιτάνα», τον άλλοτε γκολκίπερ της γερμανικής ομάδας. Μένει να δούμε αν η φήμη θα επαληθευτεί.

Σε κάθε περίπτωση, η Μπάγερν καλείται να καταλάβει πως δεν είναι πια αυτή που οδηγεί τις εξελίξεις στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Έχει μείνει πίσω σε σχέση με τον ανταγωνισμό, αγωνιστικά και οικονομικά, η Σίτι της το έτριξε στα μούτρα. Απαιτεί μια δόση ταπεινότητας αυτή η συνειδητοποίηση πάντως. Αμφίβολο αν μπορούν να την κάνουν σε ένα κλαμπ που θεωρούν πως αυτοί είναι και άλλος όχι.