Καθώς η πολυαναμενόμενη τρίτη σεζόν του Ted Lasso οδεύει προς το μεγάλο φινάλε της, η αποτίμησή της δεν έχει διθυράμβους, δυστυχώς! Ίσως γιατί εκείνο το πρωτόγνωρο συναίσθημα που επικοινωνούσε αβίαστα να χάθηκε στις διαρκείς διορθώσεις των σεναρίων που απαιτήθηκαν από τον ίδιο τον Τζέισον Σουντέικις για την τελευταία σεζόν της σειράς – φαινόμενο.

Ted Lasso

Η Ρίτσμοντ πάει για πρωτάθλημα, το Ted Lasso όχι

Φυσικά και ήταν σειρά – φαινόμενο -τις δύο πρώτες σεζόν, σίγουρα. Η feel-good διάθεση, η ευφυής προσέγγιση θεμάτων – ταμπού και η ανάλαφρη διαχείρισή τους από τους πρωταγωνιστές όμως, χάθηκαν στην πορεία. Έτσι, η ανάλαφρη διαχείριση έγινε επιφανειακή, η ευφυής προσέγγιση μετατράπηκε σε απλοϊκή.

Από το σβήσιμο των φωτογραφιών των πρώην και τη European Super League που καταστρέφει τις αξίες του ποδοσφαίρου και όσων το αγαπούν, μέχρι το δράμα που αντιμετωπίζουν οι γκέι ποδοσφαιριστές, οι σεναριογράφοι της σειράς έδειξαν πως πλέον κολυμπούν σε αχαρτογράφητα νερά. Στις αμήχανες στιγμές, όπου οι δεδομένοι χαρακτήρες της σειράς δεν μπορούν να υπηρετήσουν το αφήγημα, έρχεται να προστεθεί και η συνάντηση του Ted Lasso με τον κορυφαίο -το λένε «τα κομπιούτερζ και οι αριθμοί», προπονητή της εποχής μας.

Η Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρντιόλα υποδέχεται τη Ρίτσμοντ του Ted Lasso. Αν η Σίτι κερδίσει κατακτά το πρωτάθλημα. Στην αντίθετη περίπτωση, η Ρίτσμοντ μπορεί να το κατακτήσει στην τελευταία αγωνιστική. Ο Τζέιμι Ταρτ -τττ-τττ -τττ, όπως λέει και το σύνθημα, κουβαλάει την ομάδα στους ώμους του και παίρνουν μια υπερήφανη νίκη με 0-2. Στο τέλος του ματς ο Ted Lasso πηγαίνει για την καθιερωμένη χειραψία με τον Γκουαρντιόλα. Ακολουθεί ο διάλογος:

Ted Lasso: Πρέπει να είμαι ειλικρινής, είσαι ένας πολύ σκληρός τύπος, που δεν μπορεί κανείς να νικήσει εύκολα.
Πεπ Γκουαρντιόλα: Όχι, μην ανησυχείς για τις νίκες και τις ήττες. Απλά βοήθησε αυτά τα παιδιά να είναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους μέσα και έξω από τους αγωνιστικούς χώρους. Αυτό, στο τέλος, είναι το πιο σημαντικό.

https://youtu.be/vUezo7vAd8E

Η φιλοσοφία του Πεπ

Πόσο όμως η φιλοσοφία του Πεπ ταιριάζει με αυτήν που επικοινωνεί ο Ted Lasso. Θα έχανε πρωτάθλημα μέσα στην έδρα του ο Πεπ Γκουαρντιόλα από τον Γιούργκεν Κλοπ, τον Ζοσέ Μουρίνιο ή τον Μικέλ Αρτέτα και θα του έλεγε αυτά τα λόγια στο τέλος του ματς; Ας είμαστε σοβαροί. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να το ζούσαμε, να βλέπαμε τι θα γινόταν αν η Λίβερπουλ κατακτούσε το πρωτάθλημα μέσα στο Έτιχαντ.

Ted Lasso

Οι ατάκες που οι σεναριογράφοι έδωσαν στον Πεπ δεν πρόκειται ποτέ να ακουστούν ούτε σε αγώνα κατάταξης εφηβικού τουρνουά μπιτς βόλεϊ, ας μην γελιόμαστε. Βασικά, δεν είμαι σίγουρος πως ο Γκουαρντιόλα διάβασε όλο το σενάριο -παρόμοια την έπαθε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Ίσως και να μην γνώριζε πως χάνει το ματς, είδε απλώς αυτά τα εύκολα λόγια συμπάθειας και τα «έφτυσε» στο γύρισμα.

Ο Πεπ είναι αδίστακτος μπροστά στη νίκη και αυτή του τη μενταλιτέ την περνάει πρώτα και κυρίως στους παίκτες και το τεχνικό επιτελείο του. Δεν είναι κατηγορία εναντίον του, είναι η προσωπικότητά του τέτοια και μάλιστα την επικοινωνεί. Η πίεση που νιώθει δεν μπορεί να κατανοηθεί από εμάς, τους κοινούς θνητούς. Πάρτε για παράδειγμα αυτή τη σκηνή, τον έξαλλο πανηγυρισμό ενός γκολ μπροστά από τους παίκτες της Λίβερπουλ. Τόσο μεγαλόψυχος.

Αν θα έπρεπε, όμως, να τοποθετηθεί ένας τύπος που να είναι το ακριβώς αντίθετο από τον Ted Lasso, τότε ναι, η επιλογή του Πεπ Γκουαρντιόλα ή του Ζοσέ Μουρίνιο θα φάνταζε ιδεατή.

Φυσικά και θα πείτε, «έλα μωρέ, χαβαλές είναι, σειρά». Κι όμως, από τον Τζέισον Σουντέικις μέχρι τον τελευταίο στην ιεραρχία σεναριογράφο του Ted Lasso, όλοι ήθελαν τη σειρά να μην αντιμετωπίζεται ως κάτι τέτοιο. Επιπλέον, όταν ένας ρόλος δεν είναι προϊόν μυθοπλασίας, αλλά είναι χαρακτήρας από την πραγματική ζωή, «κουβαλάει» τα πραγματικά χαρακτηριστικά του. Δυστυχώς, η ανάγκη για ένα επικό cameo επικράτησε αυτής του στιβαρού σεναρίου. Δεν πειράζει. Έχουμε τις δύο προηγούμενες σεζόν να θυμόμαστε και έναν αστείο διάλογο που θα γίνει εκατομμύρια memes τα επόμενα χρόνια.