Πρώτος γύρος: γκολ 24. Δεύτερος γύρος: γκολ 14. 2 αγωνιστικές play-offs: γκολ 0.

Αυτή η εικόνα, αν τη δείχναμε σε κάποιον και δεν του λέγαμε ποια ομάδα αφορά, θα πόνταρε πως, στην καλύτερη των περιπτώσεων, αυτή η ομάδα θα είναι στην 4η ή 5η θέση. Κι όμως, αυτή η ομάδα παραμένει, ακόμα και τώρα, στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, πλέον με συγκάτοικο την ΑΕΚ.

Ο Παναθηναϊκός είναι αναμφίβολα η πιο δυσκοίλια ομάδα στο σκοράρισμα. Στον δεύτερο γύρο τα ματς στα οποία δεν σκόραρε ήταν απέναντι σε ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό, Αστέρα Τρίπολης. Σε όλα τα υπόλοιπα έβαλε 1 ή 2 γκολ. Σε κάποια τα XGoals έδειχναν αρκετά πιο πάνω. Με τον Ιωνικό για παράδειγμα, υπήρξαν άλλες 4 φάσεις που θα μπορούσε η μπάλα να καταλήξει στα δίχτυα. Απέναντι στον Βόλο ή στον Παναιτωλικό στη Λεωφόρο, η ομάδα δεν σκόραρε στο διάστημα που έβγαλε τετ α τετ, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο με λιγότερο κλασικές ευκαιρίες.

Σε ολόκληρο το πρωτάθλημα, ο Παναθηναϊκός δεν έχει έναν παίκτη που να βασίζεται πάνω του για το σκοράρισμα. Ο Ιωαννίδης είναι ατσούμπαλος στα τελειώματα και επιεικώς «χασογκόλης», με χαρακτηριστικά τα τετ α τετ που είχε με τον Βόλο στην κανονική διάρκεια στη Λεωφόρο και με την ΑΕΚ την πρώτη αγωνιστική των play-offs.

Ο Σπόραρ δεν μπορεί να σκοράρει αν δεν παίζει βασικός και δεν του βγάζουν φάσεις, κάτι που δεν συμβαίνει γιατί το σύστημα της ομάδας είναι τέτοιο που τραβάει τον επιθετικό μακριά από την περιοχή για να ανοίγει χώρο για διεισδύσεις στους εξτρέμ. Κι όταν ο Σπόραρ είναι μες στην περιοχή, δεν υπάρχει κάποιος να βγάλει καλή σέντρα, γιατί ούτε ο Παλάσιος, ούτε ο Βέρμπιτς, ούτε ο Μαντσίνι, ούτε ο Κώτσιρας, ούτε ο Μπερνάρ είναι καλοί σε αυτό.

Δεν αναφέρομαι στο δυνητικό, αλλά μόνο σε όσα έχουμε δει. Ο δε Μπερνάρ έχει και τις χειρότερες εκτελέσεις στημένων, κάτι που δημιουργεί εύλογη απορία στο γιατί συνεχίζει να τα εκτελεί αυτός. Ο μόνος που μπορεί να βγάλει καλή σέντρα είναι ο Χουάνκαρ, ο οποίος όμως έχει μειώσει αισθητά τα καλά του ανεβάσματα και είναι λίγα τα παιχνίδια που ο Παναθηναϊκός παίζει περισσότερο από τα αριστερά. Όσο υπήρχε ο Αϊτόρ, όλα λειτουργούσαν αρμονικά. Τραυματίστηκε και…πάπαλα.

Όλα τα παραπάνω γεννούν το ερώτημα: είναι αυτό το ρόστερ τόσο μέτριο και αδέξιο στα κοντρόλ και τα τελειώματα και έκανε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς υπέρβαση ως τώρα; Ή μήπως ο τρόπος που έχει επιβάλλει στους παίκτες να παίζουν ο κόουτς, έχει ευνουχίσει τις αρετές τους και τους έχει επισκιάσει;

Κάθε ομαδικό άθλημα είναι άθλημα των παικτών. Ειδικά στο ποδόσφαιρο όπου δεν υπάρχει η πολυπλοκότητα του μπάσκετ. Αν δείτε για παράδειγμα την ΑΕΚ, ο Αλμέιδα παίρνει όλα τα credits, αλλά υπάρχουν 4-5 ποδοσφαιριστές που βρίσκονται στην πρώτη πεντάδα σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες. Λιβάι, Αραούχο, Πινέδα, Γκατσίνοβιτς είναι παίκτες που φαίνονται στα ματς, ενώ από κοντά βρίσκονται και ο Ελίασον με τον Μάνταλο, που είναι ο καλύτερος της ΑΕΚ για πρώτη αλλαγή.

Έχει ο Παναθηναϊκός κάποιον παίκτη που να λες ότι έχει κάνει το 2023 τρία-τέσσερα συνεχόμενα καλά ματς; Όχι. Όλοι οι παίκτες μάλιστα, παρουσιάζουν εικόνα ελαφρώς ή και εντελώς χειρότερη από αυτή του πρώτου γύρου, με εξαίρεση μόνο τον Κουρμπέλη, ο οποίος για κάποιον λόγο δεν παίζει πάντα βασικός αντί του Πέρεθ, που καθυστερεί την ανάπτυξη και δεν είναι για ομάδα που διεκδικεί τη νίκη, αλλά για ομάδα που διαχειρίζεται το προβάδισμα. Τουλάχιστον σε αυτό το διάστημα του 2023, όπου ενδεχομένως να κουβαλάει και μεγάλη κούραση.

Άρα, επαναλαμβάνονται τα δύο ερωτήματα που τέθηκαν. Αν ισχύει το πρώτο, ότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει κάνει υπέρβαση ως τώρα με το ρόστερ που διαθέτει, τότε θα είναι και μια ομολογία αποτυχίας στις επιλογές των παικτών. Αν δει κανείς το φετινό μπάτζετ, είναι πολύ μεγαλύτερο από το περσινό. Κι όμως, η περσινή ομάδα μοιάζει 2 επίπεδα πιο πάνω σε σχέση με την ομάδα που εμφανίζεται στο γήπεδο εδώ και τρεις μήνες με εξαίρεση κάποιες εκλάμψεις.

Γιατί έπρεπε να φύγουν τόσο εύκολα ο Βιγιαφάνιες και ο Γκατσίνοβιτς, για παράδειγμα, και να έρθουν παίκτες που τελικά δεν προσφέρουν, με τον Γκάτσι μάλιστα να ενισχύει την ΑΕΚ;

Πώς κρίνονται ως τώρα οι επιλογές των Βέρμπιτς, Σπόραρ, Μπερνάρ, Τσοκάι, Πούχατς, ακόμα και του Κλαϊνχάισλερ; Ο μόνος που κάπως έχει βοηθήσει είναι ο Μαντσίνι και η μόνη επιτυχημένη μεταγραφή είναι ο Τσέριν.

Αν δεν ισχύει ότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς κάνει υπέρβαση, τότε ισχύει ότι με τον δογματικό τρόπο που αντιμετωπίζει το σύστημα της ομάδας, έχει βάλει φραγμούς στην ελευθερία και τη δημιουργικότητα κάποιων παικτών, με αποτέλεσμα να λειτουργούν σαν πιόνια και να είναι εγκλωβισμένοι. Δεν γίνεται για παράδειγμα εύκολα αποδεκτή η εικόνα του Μπερνάρ που ώρες ώρες δε μπορεί να κάνει ούτε κοντρόλ και αναρωτιέσαι αν είναι όντως ποδοσφαιριστής. Έχει μια συγκεκριμένη κίνηση με ντρίμπλα πίσω από τα πόδια και αλλαγή κατεύθυνσης. Αυτό.

Το δε τρίγωνο στα δεξιά με Κώτσιρα και Παλάσιος είναι το πιο προβλέψιμο κομμάτι του Παναθηναϊκού, από τη στιγμή κιόλας που ο Παλάσιος δεν ξέρει να κάνει κοντρόλ, δεν ξέρει να κάνει σέντρες και δεν ξέρει να κάνει και καλά σουτ προς την εστία. Αυτόν τον Παλάσιος βλέπουμε φέτος. Δεν κρίνω τι έκανε πέρσι που έβλαε 11-12 γκολ. Η φετινή του εικόνα είναι αυτή ακριβώς.

Η εικόνα και η προοπτική των 4 διεκδικητών του τίτλου, ακόμα και μετά τα χθεσινά αποτελέσματα όπου ο ΠΑΟΚ έχασε και ο Ολυμπιακός ισοφαρίστηκε με τρόπο σοκαριστικό, φέρνει τον Παναθηναϊκό στην καλύτερη, στην διεκδίκηση της 3ης θέσης.

Εκτός κι αν ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς αποφασίσει να δοκιμάσει και κάτι διαφορετικό και να βάλει στον πάγκο παίκτες που δεν προσφέρουν σε αυτή τη φάση κάτι συγκεκριμένο, όπως ο Πέρεθ. Ήταν εμφανής η επιθετική άνοδος της ομάδας για παράδειγμα με το που μπήκε ο Κουρμπέλης στο ματς απέναντι στον Βόλο.

Ναι, ο Παναθηναϊκός έκανε βήματα προόδου σε σχέση με πέρσι. Ναι, ο Ιβάν είναι ο πιο σεμνός και ευγενικός προπονητής στο πρωτάθλημα. Ναι, το ποδοσφαιρικό πρότζεκτ φαίνεται να έχει στέρεες βάσεις. Υπάρχουν όμως και τα «αλλά».

Έχει επάρκεια στις μεταγραφικές επιλογές ο Γιοβάνοβιτς για να του δίνεται αυτή η εξουσία; Έχει ξεκινήσει, όπως θα έπρεπε, από τώρα να σκανάρει παίκτες για το καλοκαίρι, ώστε αν η ομάδα βγει 1η ή 2η, να μην πάει στράφι κάποιος ευρωπαϊκός γύρος; Φυσικά, αυτά τα ερωτήματα δεν θα τα απαντήσω εγώ ή κάποιος από εσάς. Θα πρέπει να τα απαντήσει ο ίδιος ο Ιβάν και η διοίκηση.