Περιεχόμενα
Έφυγε – όπως λέμε – «πλήρης ημερών». Αφήνοντας πίσω του 7 ταινίες όπου υποδύθηκε τον Τζέιμς Μποντ, ένα κάρο καλές ερμηνείες και πολλές – πολλές ιστορίες. Κινηματογραφικές και μη. Ιστορίες από τα γυρίσματα αλλά και ιστορίες εκτός πλατό. Ο Σον Κόνερι έζησε μια ζωή γεμάτη και ενδιαφέρουσα, έκανε πολλές δουλειές, η αγάπη του για την ηθοποιία νίκησε την ανάγκη του να γίνει ποδοσφαιριστής, αλλά έμεινε φανατικός οπαδός των Ρέιντζερς μέχρι τελευταίας ανάσας. Κυρίες και κύριοι, αυτές είναι μερικές λιγότερο γνωστές ιστορίες του τεράστιου Σον Κόνερι.
Πώς πήρε τον ρόλο του Τζέιμς Μποντ
Λίγο καιρό αφού είχε τελειώσει μια θεατρική τουρνέ, το 1962, ένας φίλος του Σον Κόνερι, του πρότεινε να πάρει μέρος σε μια οντισιόν, όπου οι παραγωγοί έψαχναν για τον πρωταγωνιστή σε και low – budget ταινία, το «Δόκτωρ Νο». Έψαχναν για έναν άγνωστο και «φτηνό» ηθοποιό κι όχι για κάποια φίρμα που θα απαιτούσε κάποια υπέρογκη αμοιβή.
Ο Σον Κόνερι ήταν αρρενωπός, είχε «τύπο» αλλά τους προβλημάτισε η βαριά Σκωτσέζικη προφορά του και το «σακάκι του ξυλοκόπου» που φορούσε όταν πέρασε από συνέντευξη. Ήταν άραγε ο άνθρωπός τους ή ήταν απλά ένας καλός στάντμαν ή κατάλληλος για δεύτερους ρόλους; Για καλή του τύχη, άρεσε πολύ στη γυναίκα του παραγωγού και κάπως έτσι υποδύθηκε τον 007 σε συνολικά επτά ταινίες.
Μερικές κινηματογραφικές «στραβές»
Στη διάρκεια των γυρισμάτων του «Ποτέ μην λες Ποτέ», ο Σον Κόνερι, πρώην μποντιμπιλντεράς, που είχε συμμετάσχει και στον διαγωνισμό «Mister Universe», αποφάσισε να κάνει μερικά μαθήματα πολεμικών τεχνών, για να είναι πιο πειστικός στο ρόλο του. Στη διάρκεια της προπόνησης, ένας μάλλον τσαντίλας προπονητής, του έσπασε τον καρπό. Το όνομα του οργισμένου κυρίου; Στίβεν Σίγκαλ.
Ο Κόνερι, νομίζοντας ότι ήταν απλά ένα γερό στραμπούληγμα, πορεύτηκε για χρόνια με έναν σπασμένο καρπό στο ένα του χέρι…Όταν γύριζαν το «Δόκτωρ Νο», ο Σον Κόνερι, που είχε τεράστια φοβία με τις αράχνες, έπρεπε να γυρίσει μια σκηνή όπου μια τεράστια ταραντούλα περπατούσε πάνω του, ενώ εκείνος κοιμόταν στο κρεβάτι. Σιγά μην την έκανε ο ίδιος! Απαίτησε – και φυσικά κατάφερε – να τον αντικαταστήσει στάντμαν για την επίμαχη σκηνή. Ακόμα κι έτσι βέβαια, βλέποντάς την από το μόνιτορ, έπαθε κρίση πανικού.
Ο καραβανάς Σον Κόνερι
Μια μέρα, καθώς το συνεργείο γύριζε την ταινία «Το Κυνήγι του Κόκκινου Οκτώβρη», όπου ο Κόνερι υποδυόταν τον σκληρό Ρώσο Κυβερνήτη υποβρυχίου, γύρισε στον βοηθό σκηνοθέτη και τον πέρασε γενεές δεκατέσσερις μπροστά σε όλο το συνεργείο. Η συνέχεια της ημέρας, ήταν κάπως παράξενη: τα μέλη του συνεργείου, όποτε πέρναγε από δίπλα τους, μαζεύονταν και στέκονταν αμίλητοι, λόγω του τρόπου που τον είχαν δει να μιλάει νωρίτερα.
Και ξαφνικά, ήρθε η επιφοίτηση στον σκηνοθέτη Τζον Μακ Τίρναν: ο Κόνερι, είχε μπει (επίτηδες) τόσο βαθιά στο πετσί του ρόλου του, που όλοι γύρω του (φυσικά και οι υπόλοιποι ηθοποιοί της ταινίας) τον αντιμετώπιζαν με ένα μίγμα σεβασμού και φόβου, όπως ακριβώς θα αντιμετώπιζαν έναν πραγματικό Ρώσο Κυβερνήτη υποβρυχίου. «Ήταν πραγματικά ευφυές αυτό που έκανε», είπε αργότερα ο Μακ Τίρναν.
Οι μάλλον παράξενες δουλειές που έκανε για να ζήσει
Πολύ πριν την υποκριτική, στα 13 του χρόνια συγκεκριμένα, ο Σον Κόνερι πήρε την απόφαση να παρατήσει το σχολείο. «Ήθελα να βγάλω λεφτά και να παίζω ποδόσφαιρο», έχει πει. Ξεκίνησε να δουλεύει σαν χτίστης σε οικοδομές, μετά σαν ναυαγοσώστης και στη συνέχεια έμαθε την τέχνη του μαραγκού από έναν άνθρωπο που έφτιαχνε φέρετρα. Η μεγάλη του ελπίδα ήταν ότι θα γινόταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, σπουδαίος και διάσημος, αλλά τον κέρδισε η υποκριτική όταν ένας φίλος του τον έπεισε πως το επάγγελμα του ηθοποιού έχει μεγαλύτερη ημερομηνία λήξης απ’ αυτό του ποδοσφαιριστή. Μια απώλεια ενδεχομένως για το σκωτσέζικο ποδόσφαιρο, ένα μεγάλο όμως κέρδος για τον παγκόσμιο κινηματογράφο.
Περί ομορφιάς και «σιτεμένων» ηθοποιών
Όταν ο Πολ Νιούμαν έγινε 70 ετών, το 1995, ρώτησαν τον Κόνερι αν ο Νιούμαν ήταν ο πιο σέξι ηθοποιός και η απόδειξη ότι το sex appeal δεν έχει ηλικία, Η απάντησή του ήρθε με ένα ελαφρύ μειδίαμα και ήταν η εξής: «δεν ξέρω αν ο Πολ είναι σέξι. Δεν έχουμε πάει ποτέ για χορό…»
Η Μποντ-ική πρόταση του Σον Κόνερι
Έχει γίνει μεγάλη κουβέντα, ειδικά στα πρώτα χρόνια των ταινιών του Τζέιμς Μποντ, για το ποιος ήταν ο καλύτερος. Ο αρρενωπός και κάπως τραχύς Σον Κόνερι ή ο πιο εξευγενισμένος Ρότζερ Μουρ; Γούστα είναι αυτά και ο καθένας έχει τη γνώμη του. Πάντως, εκεί κοντά στο 2000, όταν οι ταινίες του θρυλικού πράκτορα έδειχναν κάπως «κουρασμένες» και υπήρχε η ανάγκη για μια νέα ματιά και μια διαφορετική προσέγγιση, ο Κόνερι πρότεινε έναν νέο σκηνοθέτη, τον οποίον θεωρούσε κατάλληλο να αναλάβει το franchise και να το απογειώσει: τον Κουέντιν Ταραντίνο!
Ζήτω η φαλάκρα!
Το 1995, ο Κόνερι γύριζε το θρίλερ «Just Cause». Μέρος των γυρισμάτων γίνονταν στα Έβεργκλέιντς της Φλόριντα, καθώς στο σενάριο υπήρχαν βάλτοι και κολύμβηση. Παρότι η παραγωγή του είχε ζητήσει να φορέσει περουκίνι, για να καλύψει τη φαλάκρα του, ο ίδιος αρνήθηκε. «Έχει ζέστη εδώ στη Φλόριντα και δεν θέλω να κολυμπάω στο βάλτο, παρακολουθώντας τα μαλλιά μου να φεύγουν μακριά μου…», είπε.
Όχι ο πιο εύκολος άνθρωπος του κόσμου
Στα γυρίσματα της ταινίας «The League of Extraordinary Gentlemen», επικρατούσε – για να το πούμε κομψά – μια ένταση… Κάποια μέρα ο Κόνερι αναρωτήθηκε «πού είναι ο σκηνοθέτης;» (ο Στίβεν Νόριγκτον). Και πήρε την εξής απάντηση: «Λογικά στο πιο κοντινό τρελάδικο».
Στη δεκαετία του ’60, δεν υπήρχε στην πραγματικότητα καμία ισότητα των δυο φύλων και κανένα #me_too. Ο Κόνερι ήταν γνωστό ότι ήταν μέγας σεξιστής και πίστευε ότι οι γυναίκες οφείλουν να κατανοούν ότι είναι κάτω από τους άντρες. Όπως είχε πει χαρακτηριστικά σε μια συνέντευξη στο «Playboy» το 1965, «αν μια γυναίκα είναι σκύλα, υστερική και γκρινιάρα, τότε ο άντρας έχει κάθε δικαίωμα να την επαναφέρει στην τάξη με ένα γερό χαστούκι». Κάτι που πιθανότατα έκανε στην πρώτη του σύζυγο, Νταϊάν Σιλέντο, με την οποία χώρισαν το 1973 μετά από 10 χρόνια γάμου και η οποία υποστήριξε πως στη μεγαλύτερη διάρκεια της σχέσης τους, υπέστη από τον Κόνερι τόσο σωματική, όσο και ψυχολογική βία.
