Αυτό το κείμενο ξεκίνησε με το σκεπτικό να βάλουμε έξι παραστάσεις. Εκτός από τις 4 που θα δείτε, θα συμπεριλαμβάναμε τις παραστάσεις «Ο εραστής» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και το «Μικρά Συζυγικά Εγκλήματα» στο Μικρό Άνεσις. Από την ώρα που το σκεφτήκαμε μέχρι την ώρα που αρχίσαμε να το γράφουμε, αυτές οι παραστάσεις είχαν ήδη γίνει sold out και δεν υπήρχε πια νόημα να τις προτείνουμε.

Από αυτό και μόνο καταλαβαίνεις πως οι 4 παραστάσεις που σου προτείνουμε να πας να δεις καθώς ολοκληρώνουν τον θεατρικό τους κύκλο για φέτος, είναι κι αυτές πολύ πιθανό να φτάσουν στο sold out. Γι’ αυτό, πολύ γρήγορα, τις βλέπεις, ανοίγεις τα κατάλληλα links για να κάνεις κράτηση εισιτηρίων και μετά επιστρέφεις για να διαβάσεις εκτενέστερα περί τίνος πρόκειται η κάθε μία.

Αυτές οι παραστάσεις φτάνουν στο τέλος τους

Ψάρια στη Γυάλα – Θέατρο Μπέλλος

Μέχρι πότε: 30/1

Λονδίνο, 1975. Τέσσερις νέες γυναίκες, όλες κάτω των τριάντα, συμβιώνουν σ’ ένα διαμέρισμα. Η κάθε μία προέρχεται από διαφορετικό κοινωνικό και οικονομικό στρώμα, αλλά όλες τους αποκτούν ένα είδος κοινής και μοιραίας σχέσης με τον χώρο στον οποίο συν-υπάρχουν. Για όλες ο χώρος αυτός είναι ένας τόπος προσωρινής ανάπαυλας, τόπος συνενοχής, τόπος που ανασαίνουν λίγο πριν το μακροβούτι, πριν από την προσωπική διαδρομή που έχει να διανύσει η κάθε μία, ο τόπος που μπορούν να μοιραστούν, να ουρλιάξουν, να πιουν, να γελάσουν, να φοβηθούν. Μαζί.

παραστάσεις

Βρισκόμαστε, στην ταραχώδη για τη γυναίκα και όλες τις θηλυκότητες, δεκαετία του ́70. Τέσσερις γυναίκες στην ακμή τους, ζητούν ένα κομμάτι από την ήδη μοιρασμένη πίτα της κοινωνικής ιεραρχίας. Αναρωτιούνται αν οι επιτακτικές τους επιθυμίες είναι ουτοπίες, αν υπάρχει κίνδυνος στην επιθυμία, αν μπορούν να τολμήσουν να υπάρξουν. Κοιτάζουν τη ζωή πίσω από ένα γυάλινο παραπέτασμα, μακριά από την πρώτη γραμμή κι ας βρίσκονται ολοκληρωτικά στη μάχη.

Η κάθε μια παλεύει με τον δικό της τρόπο, καταδιωκόμενη από τον προσωπικό της δαίμονα.

Μέσα από τα μάτια 4 νέων ηθοποιών, βλέπουμε μια εποχή που οι γυναίκες παρακολουθούν την ανδρική κούρσα ταχύτητας από τις κερκίδες. Καταλαβαίνουμε τη δύναμη του δεσμού τους μέσα από τα ξαφνικά γέλια τους, τις εκκωφαντικές κραυγές, τους ξέφρενους χορούς και τις μεγάλες σιωπές τους.

Το έργο «Dusa, Fish, Stas and Vi» ήταν το πρώτο φεμινιστικό θεατρικό έργο που κατάφερε να ανέβει με μεγάλη εισπρακτική επιτυχία στο West End του Λονδίνου. Είχε πρωτοανέβει με τον τίτλο «Dead Fish» στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου το 1977. Εμβληματικό για την εποχή του, αποτελεί ντοκουμέντο της φεμινιστικής γραφής του ́70. Με το έργο αυτό η Pam Gems αναδεικνύεται στην Αγγλία ως η κατεξοχήν φεμινίστρια θεατρική συγγραφέας της γενιάς της.

Τα δικά μας «Ψάρια στη Γυάλα» αναζητούν τη φεμινιστική γραφή, την αισθητική, και ολόκληρη την ατμόσφαιρα της δεκαετίας του ́70, καθρεφτίζοντάς τα στο σήμερα.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Συγγραφέας: Pam Gems

Μετάφραση: Μαριλένα Ρασιδάκη

Σκηνοθεσία: Μαριλένα Ρασιδάκη

Φωτισμοί: Μαριέττα Παυλάκη

Βοηθός Σκηνοθέτη : Γλυκερία Ψαρρού

Επιμέλεια Μουσικής : Δημήτρης Χρυσομάλλης

Παίζουν: Αιμιλία Κεφαλά, Φανή Κωστελίδου, Ειρήνη Μπαζάνη, Μαρίνα Νικητοπούλου

Ο Ιμπρεσάριος από τη Σμύρνη – Εθνικό Θέατρο

Μέχρι πότε: 28/1

Έργο γραμμένο το 1757, Ο ιμπρεσάριος από τη Σμύρνη καταδεικνύει με γκολντονική ευφυΐα ότι ποτέ δεν θα μας λείψει το υλικό για μια σπαρταριστή κωμωδία θεατρικών ηθών! Ο πλούσιος έμπορος Αλή σκοπεύει να συστήσει την τέχνη της όπερας στη Σμύρνη και απευθύνεται σε δύο ατζέντηδες, προκειμένου να τον βοηθήσουν να οργανώσει τον θίασό του. Ο ίδιος, εξάλλου, έλκεται από τρεις σοπράνο, αλλά οι διαρκείς αψιμαχίες τους για το ποια θα είναι η πριμαντόνα του θιάσου και οι αλλοπρόσαλλες απαιτήσεις όλων των εμπλεκομένων, τον κάνουν να ξανασκεφτεί την απόφασή του.

παραστάσεις τελειώνουν Ιμπρεσάριος

Η απλή αυτή υπόθεση τραβάει με τόλμη την κουίντα των παρασκηνίων και μας επιτρέπει να ρίξουμε μια ματιά στα ματαιόδοξα φερσίματα των καλλιτεχνών, τα αλαζονικά ξεσπάσματά τους αλλά και στον ευάλωτο ρομαντισμό τους και την υπόσχεση μυθολογίας που τους κατατρύχει. Ακριβώς αυτή η διαρκής ιλιγγιώδης (αμφι)ταλάντευση από το μεγαλείο στη μικρότητα και πίσω, ωθεί τον Βασίλη Παπαβασιλείου να επιστρέψει στον μέγα αναθεωρητή της ιταλικής κωμωδίας και να καταθέσει τη δική του πρόταση για το θεατρικό συνεταιρίζεσθαι.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Μετάφραση: Λουίζα Μητσάκου
Κείμενο παράστασης: Λουίζα Μητσάκου-Βασίλης Παπαβασιλείου
Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου
Συνεργάτις σκηνοθέτις: Νικολέτα Φιλόσογλου
Σκηνικά-Κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Χορογραφία: Φωκάς Ευαγγελινός
Μουσική: Γιώργος Δούσος
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Δραματολόγος παράστασης: Έρι Κύργια
Α’ βοηθός σκηνοθέτη: Εύη Νάκου
Β’ βοηθός σκηνοθέτη: Πάνος Αποστολόπουλος
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Αλέγια Παπαγεωργίου

παραστάσεις

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):
Αντώνης Αντωνιάδης, Πάνος Αποστολόπουλος, Αλίκη Ζαχαροπούλου, Βάσια Ζαχαροπούλου, Σμαράγδα Κάκκινου, Αλέξης Κωτσόπουλος, Δάφνη Λαμπρόγιαννη, Λαέρτης Μαλκότσης, Ιωάννα Μαυρέα, Σπύρος Μπιμπίλας, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Αγορίτσα Οικονόμου, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Θέμης Πάνου, Κατερίνα Πλεξίδα, Περικλής Σιούντας, Εύα Φρακτοπούλου, Ταξιάρχης Χάνος, Στράτος Χρήστου

Love and Money – Θέατρο Τέχνης

Μέχρι πότε: 30/1

Ο Ντέιβιντ, ένας πρώην καθηγητής αγγλικής φιλολογίας που έγινε πωλητής για να βγάζει περισσότερα χρήματα. Η Τζες που παθαίνει νευρικό κλονισμό εξαιτίας του εθισμού της στην υπερκατανάλωση. Ένας γάμος που καταρρέει υπό το βάρος των χρεών και μια σχέση που οδηγείται στον αφανισμό με τραγικές συνέπειες.

Δυο γονείς, που ο θρήνος για την κόρη τους και η συνειδητοποίηση τους για την εμπορευματοποίηση του θανάτου, τους οδηγεί στον βανδαλισμό. Μια επιτυχημένη μάνατζερ που έχει αντικαταστήσει την πίστη της στον Θεό με την παραδοχή της αξίας του θαυμαστού κόσμου του χρήματος. Τέλος, η Σαντρίν, στέλεχος σε πολυεθνική, που στην αρχή μιας ερωτικής ιστορίας ανακαλύπτει ένα φριχτό μυστικό.

παραστάσεις

Τα γεγονότα δεν εξελίσσονται γραμμικά αλλά ακολουθούν μια φαινομενικά «τυχαία» σειρά. Η χρονική όμως αυτή ανακολουθία, εύστοχα δοσμένη από τον συγγραφέα, φωτίζει με εξαιρετικό τρόπο τους χαρακτήρες και τις επιλογές των ηρώων και αναδεικνύει τον θεματικό πυρήνα.

Ένα έργο για τις ανθρώπινες σχέσεις που διαλύονται από το χρήμα, τον καταναλωτισμό, τα χρέη. Όλα τα δραματικά πρόσωπα αλληλοσπαράσσονται μέχρι τελικής πτώσεως, κολυμπώντας μέσα σε σακούλες με επώνυμα ρούχα, πακέτα έτοιμων φαγητών, πολυτελή αυτοκίνητα, αλκοόλ, ηρεμιστικά και πιστωτικές κάρτες.

Το κείμενο αναφέρεται στη σύγχρονη ζωή, στον κοινωνικό κανιβαλισμό, στην εξαφάνιση του υποκειμένου μέσα στα στερεότυπα της τηλεόρασης και του διαδικτύου. Χρέη, ψώνια, αυτοχειρία, διαδικτυακό φλερτ, επαγγελματικός αριβισμός, είναι κάποια από τα στοιχεία που συνθέτουν τον κόσμο της τραγικής αυτής φάρσας.

Ο Dennis Kelly αποτυπώνει με καυστικό και ποιητικό ύφος τον ανελέητο ρυθμό της σύγχρονης ζωής στον δυτικό κόσμο και συνθέτει ένα ορατόριο για το πώς λοξοδρομούμε συνεχώς από τον δρόμο της αγάπης αν και έχουμε ζωτική ανάγκη να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε.

Σε μια στιγμή που η ιστορική συγκυρία: κλιματική καταστροφή, πανδημία και πόλεμος στην Ευρώπη μας επιβάλλουν να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και ν’ αναστοχαστούμε, το έργο αυτό εμφανίζεται σαν υπενθύμιση για το τί πήγε στραβά, σαν σαρκασμός απέναντι στη ματαιοδοξία, την απληστία, την υπερκατανάλωση και βουλιμία μας. Η αντίστροφη χρονολογική σειρά, η αναδρομή των γεγονότων, ίσως και να φωτίζει τη δυνατότητα αλλαγής της ιστορίας. Της κάθε ιστορίας.

Το έργο “Love and Money“ του Dennis Kelly παροουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2006 στο Royal Exchange (Manchester) πριν μεταφερθεί στο Young Vic Maria (London) σε σκηνοθεσία του Matthew Dunster. Η παράσταση προτάθηκε το 2007 για το βραβείο Laurence Olivier Award for Outstanding Achievement in an Affiliate Theatre.

Ο Ντένις Κέλλυ είναι από του πλέον πολυγραφείς και καταξιωμένους αγγλόφωνους συγγραφείς. Τα έργα του για το θέατρο καθώς και τα σενάρια του για τον κινηματογράφο έχουν αναγνωριστεί από κοινό και κριτικούς.

Είναι ιδιαίτερα γνωστός για το σαρκαστικό αλλά και ποιητικό του ύφος. Δημιουργεί ένα κράμα που έχει στοιχεία από το ρεαλιστικό, το ποιητικό αλλά και το μπρεχτικό θέατρο. Ξεχωρίζει για το ποιητικό μοντάζ των σκηνών που γράφει. Το πιο γνωστό του έργο στην Ελλάδα είναι «Τα Ορφανά» που έχουν ανέβει σε σκηνοθεσία του Β. Θεοδωρόπουλου και Κ. Μάρκελου. Άλλα έργα του που έχουν ανέβει με επιτυχία στην Ελλάδα και το εξωτερικό είναι: “Girls and Boys”, “DNA”, “Matilda the Musical” κ.α.

Η Σοφία Μαραθάκη και οι συνεργάτες της Ομάδας Θεάτρου Ατοναλ έχουν παρουσιάσει παραστάσεις όπως: «Εσωτερικό» του Μ. Μαίτερλινκ, «Ο Φίλιπ Γκλας αγοράζει μια Φραντζόλα Ψωμί» του Ντ. Άιβς, «Φιλονικία» του Μαριβώ, «Ο Γενικός Γραμματέας» του Η. Καπετανάκη, «Ουγκό, μια Ουτοπία», σε κείμενα του Ουγκό, Μαλαπάρτε κ.ά., «Η Αρκούδα» του Α. Τσέχοφ, «Φαλακρή Τραγουδίστρια» του Ιονέσκο, «Λάμπρος» του Δ. Σολωμού, «Το Δάσος» της Α. Πρου, «Το Αγόρι στο Θεωρείο» της Α. Δαρλάση, «Με Νύχια και με δόντια» του Θ. Ουάιλντερ, και έχουν συνεργαστεί με οργανισμούς όπως: Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, Εθνικό Θέατρο, Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, Θέατρο του Νέου Κόσμου, Θέατρο 104 κ.ά.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Συγγραφέας: Dennis Kelly

Μετάφραση: Αλέξης Καλοφωλιάς

Σκηνοθεσία: Σοφία Μαραθάκη

Συνεργασία στη δραματουργία: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου

Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης

Σχεδιασμός κοστουμιών: Όλγα Ευαγγελίδου

Επιμέλεια κίνησης: Βρισηίδα Σολωμού

Πρωτότυπη Μουσική : Βασίλης Τζαβάρας

Βοηθός σκηνοθέτιδας: Κατερίνα Γεωργουδάκη

Εκτέλεση παραγωγής: POLYPLANITY Productions/ Βίκυ Στρατάκη

Βοηθός εκτέλεσης παραγωγής: Νίκος Χαραλαμπίδης

Κατασκευή σκηνικού: Νίκος Δεντάκης

Συμπαραγωγή: Ομάδα Θεάτρου ΑΤΟΝΑλ και Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Παίζουν: Κατερίνα Μαούτσου, Άρης Μπαλής, Νάνσυ Μπούκλη, Γιώργος Σύρμας, Σοφία Μαραθάκη

Γέρμα – Θέατρο Πόρτα

Μέχρι πότε: 28/1

Ένας ιδιαίτερα επιδραστικός συγγραφέας και σκηνοθέτης της εποχής μας, ο Σάιμον Στόουν, εμπνέεται από την κλασική τραγωδία Γέρμα και την ξαναγράφει μεταφέροντάς τη στο σήμερα. Η Γέρμα του Λόρκα, που πρωτοανέβηκε το 1934 στη Μαδρίτη, πραγματεύεται την αδυναμία μιας γυναίκας να τεκνοποιήσει, σε ένα φτωχό, αγροτικό και συντηρητικό περιβάλλον. Όσο κι αν έχουν αλλάξει οι καιροί και η θέση της γυναίκας στα 90 χρόνια που μεσολάβησαν, το θέμα αυτό παραμένει διαχρονικό, σημαδεύοντας και σαρώνοντας συχνά σχέσεις και ζωές.

Στη σύγχρονη αυτή διασκευή, που παρουσιάστηκε –κερδίζοντας διθυραμβικές κριτικές– το 2017 στο Λονδίνο (Young Vic), συναντάμε τους ήρωες στο σήμερα, επαγγελματικά επιτυχημένους και πολλά υποσχόμενους. Η γυναίκα είναι δημοσιογράφος και μπλόγκερ με μεγάλο αριθμό ακολούθων, ο άντρας της πετυχημένος επιχειρηματίας.

παραστάσεις

Όπως και στο έργο του Λόρκα, ο κόσμος τους δοκιμάζεται και διαλύεται, λόγω της ατεκνίας. Η σχέση του ζευγαριού φθείρεται σταδιακά, ενώ παρακολουθούμε την εμμονή της ηρωίδας να αποκτήσει παιδί, τις εξωσωματικές να αποτυγχάνουν διαρκώς και τον σύζυγο να αδυνατεί να παρακολουθήσει τον αδιέξοδο αυτόν αγώνα. Στο σημερινό Λονδίνο, η ηρωίδα του Σάιμον Στόουν εσωτερικεύει την εμμονή της μητρότητας σε σύγκρουση με το περιβάλλον της, σε σημείο να καταστρέψει την ψυχική της υγεία, την καριέρα της, τη ζωή της.

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος σκηνοθετεί έναν εξαιρετικό θίασο, με τη Μαρία Κίτσου να ερμηνεύει τον κεντρικό ρόλο.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Μετάφραση: Κοραλία Σωτηριάδου, Δημήτρης Κιούσης

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος

Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού

Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ

Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος

Σχεδιασμός βίντεο: Παντελής Μάκκας

Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα

Επιμέλεια κίνησης : Ξένια Θεμελή

Βοηθός σκηνοθέτη: Πάνος Κορογιαννάκης

Βοηθοί σκηνογράφου: Ζενεβιέβ Αθανασοπούλου, Αναστάσιος Κλης

Μακιγιάζ φωτογράφισης: Γεωργία Φιλίππα

Επιμέλεια κομμώσεων φωτογράφισης: Γεωργία Φιλίππα

Παίζουν:

Εκείνη: Μαρία Κίτσου

Τζον: Ιωσήφ Ιωσηφίδης

Έλεν: Ασπασία Κράλλη

Μαίρη: Τατιάνα Πίττα

Βίκτωρ: Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης

Ντες: Μαριάννα Μαριγώνη