Η πόλη Van, στα ανατολικά της Τουρκίας που περιβάλλεται από πλαγιές και μια εντυπωσιακή λίμνη, είναι μια από αυτές που πρέπει να επισκεφθείς. Όχι μόνο για την ομορφιά της, αλλά για να απολαύσεις το πλούσιο πρωινό που σερβίρεται, καθώς για τους ντόπιους είναι ένα είδος «τελετουργίας».
Το άρωμα των ζεστών ψωμιών στο φούρνο και του φρεσκοκομμένου τουρκικού τσαγιού αναδύεται στο Kahvaltıcılar Çarşısı, τη διάσημη «Breakfast Street» του Van για να σερβίρουν το πρωινό. Ο δρόμος χαρακτηρίζεται η παγκόσμια πρωτεύουσα του πρωινού και φημίζεται για το serpme kahvaltı.
Τα διάσημα πρωινά συμπόσια περιέχουν έως και 30 διαφορετικά πιάτα και συχνά χρησιμοποιούνται γαλακτοκομικά προϊόντα από ζώα που βόσκουν στα γύρω οροπέδια της Ανατολίας. Σε αυτά περιλαμβάνεται η κρέμα βουβάλου, martuğa, ένα παχύρρευστο βούτυρο και αλεύρι ανακατεμένο με scrambled eggs, kavut, μια γλυκιά πάστα που μοιάζει με χυλό από αλεσμένο σιτάρι φρυγανισμένο με βούτυρο και ζάχαρη. και το διάσημο otlu peynir, ένα λευκό τυρί που συχνά αναμιγνύεται με τοπικά πράσα, ορεινό θυμάρι, μάραθο, μέντα και ένα βότανο που ονομάζεται sirmo.
Συχνά συνοδεύονται με παραδοσιακά τουρκικά πιάτα όπως ταχίνι και μελάσα σταφυλιού, cacık, ένα παχύρρευστο ντιπ από γιαούρτι και αγγούρι, με μια ποικιλία από μαρμελάδες από βύσσινο έως καρύδι και βερίκοκο. καθώς και βαζάκια με ντόπιο μέλι και πιάτα με αρωματικά ωμά λαχανικά.
Η προέλευση της κουλτούρας του πρωινού του Van είναι από μόνο του ένα αντικείμενο συζήτησης. Λέγεται ότι εμφανίστηκε μέσα του 20ου αιώνα καθώς αγρότες από τα κοντινά χωριά έφερναν τα προϊόντα τους στον τερματικό σταθμό των λεωφορείων της πόλης για να πωλήσουν. Κάποιοι άλλοι, υποστηρίζουν ότι οι ρίζες του βρίσκονται στην οθωμανική γαστρονομική κουλτούρα. Επίσης, η θέση του Van στο Δρόμο του Μεταξιού, έναν αρχαίο εμπορικό δρόμο που συνέδεε τον δυτικό κόσμο με τη Μέση Ανατολή και την Ασία, έπαιξε σημαντικό ρόλο.
Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι ξεκίνησε κατά δεκαετία του 1940, όταν στα «σπίτια γαλακτοπαραγωγών», σέρβιραν ποικιλία από τυριά στο πρωινό των εργατών. Μερικά από τα πιο φημισμένα εστιατόρια άνοιξαν εκείνη την δεκαετία. Το Sütçü Kenan άνοιξε το 1946 και η διαχείρισή του έχει περάσει από σε τρεις γενιές από τότε.
Εκτός του δρόμου του πρωινού, το Bak Hele Bak, το οποίο ιδρύθηκε το 1975, είναι ακόμα ένα εστιατόριο που τιμά την παράδοση των γαλακτοπαραγωγών. Είναι επίσης ένα από τα λίγα καταστήματα που εξακολουθούν να σερβίρουν την παραδοσιακή μαρμελάδα από ροδοπέταλα.
Οι τοπικές αρχές έχουν υποβάλει αίτηση για το χαρακτηριστικό πρωινό της περιοχής να προστεθεί στον Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, ο οποίος περιλαμβάνει ήδη τη ναπολιτάνικη πίτσα, τη βελγική μπύρα κ.α.
Διαβάστε επίσης στο intronews.gr:
Tübingen: Η παραμυθένια πόλη της Ευρώπης όπου όλοι είναι vegan
Saranac Lake: To χωριό που από αμερικανική «Σπιναλόγκα» έγινε top χειμερινός προορισμός
Daily Telegraph: Το αφιέρωμα στις 10 μυστικές «γωνιές» της Ελλάδας
