Ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ έχει μόλις ολοκληρωθεί. Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι νικήτρια με 1-0 με γκολ του Βινίσιους, ύστερα από ασίστ του Βαλβέρδε. Ο μεγάλος πρωταγωνιστής της πορείας ως τον τελικό, ο Καρίμ Μπενζεμά, είναι ο λιγότερο επιδραστικός ως προς την συμμετοχή με τη μπάλα στα πόδια. Είναι όμως ο δεύτερος πιο επιδραστικός μετά τον Μόντριτς στην καθοδήγηση. Η Ρεάλ έχει κάνει πρακτικά 3 ευκαιρίες για γκολ ή υποσχόμενες. Οι δύο μπήκαν γκολ. Η πρώτη ακυρώθηκε ως οφσάιντ, ενδεχομένως άδικα.

Στη φάση του πρώτου ημιχρόνου που χρειάστηκαν 3 λεπτά από το VAR για να δει τι ακριβώς έχει συμβεί, είτε θα έπρεπε να δοθεί ανατροπή στον Βαλβέρδε και πέναλτι για τη Ρεάλ είτε να μετρήσει το γκολ του Μπενζεμά. O κυνισμός της Βασίλισσας την έφερε ως εδώ, ο κυνισμός της το έδωσε.

Ο Κάρλο Αντσελότι ήξερε τι διαθέτει, ήξερε τι έχει απέναντι του. Σε όλη τη διαδρομή. Είχε αποφασίσει τι θα θυσιάσει και τι θα πάρει. Όλοι οι αντίπαλοι προπονητές του, ο Ποτσετίνο, ο Τούχελ, ο Γουαρδιόλα, ο Κλοπ, δεν ήταν αποφασισμένοι να θυσιάσουν. Ήθελαν να ελέγχουν στο 100% τα παιχνίδια. Κάτι τέτοιο όμως σε αυτό το επίπεδο δεν γίνεται. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να χάσεις κάτι, για να πάρεις κάτι άλλο.

Ιδίως όταν απέναντι σου έχεις Μπενζεμά, Μόντριτς, Κρος, Καζεμίρο που έχουν κατακτήσει πριν τον χθεσινό τελικό από 3 και 4 Τσάμπιονς Λιγκ και οι δικοί σου παίκτες μόλις 1. Συνειδητοποίησε κανείς τι είχε στον πάγκο της η Ρεάλ χθες; Μπέιλ, Αζάρ, Ίσκο, Ασένσιο. Ο πρώτος έχει από χθες 5 Τσάμπιονς Λιγκ, όσα ο Κριστιάνο Ρονάλντο, παραπάνω από τον Λιονέλ Μέσι.

Ο Αντσελότι ρίσκαρε το πρώτο ημίχρονο του τελικού για να αποπροσανατολίσει τη Λίβερπουλ

Η Λίβερπουλ έπαιξε στο Παρίσι το δικό της ποδόσφαιρο για 25 λεπτά στο πρώτο ημίχρονο και για ένα 15λεπτο στο δεύτερο. Η Ρεάλ, ο Αντσελότι, είχαν αποφασίσει να το αποδεχτούν αυτό και να ρισκάρουν. Και ήλπιζαν στην αστοχία της Λίβερπουλ και φυσικά την τρομερή κατάσταση του Κουρτουά.

Ο Άλισον δε χρειάστηκε να επέμβει ούτε μια φορά. Στο γκολ δε θα μπορούσε να επέμβει. Ο Κουρτουά έκανε 8 επεμβάσεις, οι 4 απ΄αυτές που του δίνουν τον τίτλο του κορυφαίου της χρονιάς στα γκολπόστ.

Ναι, η Ρεάλ είχε τύχη μπόλικη. Όπως στο δοκάρι του Μανέ. Είχε όμως και θάρρος να πάρει ρίσκα. Οδήγησε τη Λίβερπουλ σε έναν τρόπο παιχνιδιού που επιθετικά δεν την κομπλάρει τόσο, αλλά αμυντικά την αποπροσανατολίζει. Ποιο ήταν το κόλπο του Αντσελότι; Να τραβάει συνεχώς πίσω από το κέντρο τον Μπενζεμά.

Ο Γάλλος επιθετικός γινόταν 4ος χαφ μαζί με Μόντριτς-Κρος-Καζεμίρο, με τον Κρος να πάει πιο αριστερά και να είναι σε θέση ετοιμότητας να πετάξει τη μπάλα μπροστά στον Βινίσιους και ο Μπενζεμά μαζευόταν προς τα δεξιά μαζί με τον Μόντριτς για να δημιουργήσουν υπεραριθμία και να πετάξουν τη μπάλα μπροστά στον Βαλβέρδε.

Για να πετύχει αυτό το πλάνο, χρειάζεται απίστευτη αρμονία κινήσεων και γνώση των συμπαικτών. Η Ρεάλ το έχει δεδομένα αυτό, αφού όλοι αγωνίζονται μαζί 6-7 χρόνια, με μικρές προσθαφαιρέσεις. Ο Αντσελόνι κοίταξε να προσφέρει με το επιθετικό του πλάνο τις λίγες εκείνες ευκαιρίες στην ομάδα του για να σκοράρει. Και ήξερε ότι θα έρθει το γκολ έχοντας δει την αποτελεσματικότητα των παικτών του σε όλη τη διαδρομή στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν μια τακτική νίκη του Καρλέτο

Αυτό που διέγνωσε ο Αντσελότι είναι πως η δεξιά πλευρά της Λίβερπουλ είναι η πιο εύκολη να ξεχαρβαλωθεί. Ο Σαλάχ συγκλίνει διαρκώς προς τα μέσα, ο Χέντερσον πάει πιο δεξιά για να συνεργαστεί με τον Άρνολντ, ο οποίος βρίσκεται κατά βάση πάνω από το κέντρο και σε αρκετές περιπτώσεις όχι πάνω στη γραμμή, αλλά μερικά μέτρα πιο μέσα.

Σε όλο το πρώτο ημίχρονο ο Άρνολντ έχει χρειαστεί ελάχιστα να γυρίσει πίσω. Κάθε ματς είναι συνήθεια. Η μηχανική λειτουργία του ποδοσφαιριστή πάει με αυτή την αντίληψη που του δημιουργούν τα πρώτα 25-30 λεπτά. Η αναπροσαρμογή δεν είναι κάτι το εύκολο. Θα επιφέρει λάθη μέχρι να επέλθει. Αν είσαι επιθετικός, τα λάθη αυτά σημαίνουν απλώς ευκαιρίες που δεν αξιοποιήθηκαν. Στην άμυνα όμως τα λάθη σημαίνουν προσφορά ευκαιριών στον αντίπαλο.

Στο γκολ της Ρεάλ ο Άρνολντ έχει γυρίσει ταχύτατα πίσω, αλλά είναι σε φάση αντεπίθεσης η Ρεάλ και αυτό σημαίνει πως μέχρι να βρεθεί σε ισορροπία και συνεννόηση με την υπόλοιπη άμυνα της Λίβερπουλ, θα κυλήσουν δευτερόλεπτα αρκετά για να υπάρξει πληγή και το λιοντάρι που λέγεται Ρεάλ να επιτεθεί και να δαγκώσει.

https://www.youtube.com/watch?v=9AMrXDCWs2Y

Στο δεύτερο ημίχρονο η Ρεάλ έβγαλε 4 αντεπιθέσεις με 3-4 ποδοσφαιριστές. Μπενζεμά, Βινίσους, Βαλβέρδε και κάποιες φορές ο Μόντριτς, ο Καζεμίρο ή ο Καρβαχάλ. Από την αριστερή πλευρά έπαιξε ελάχιστα η Ρεάλ. Κι όταν έπαιζε, είχε πάει εκεί ο Μπενζεμά για να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα του Βινίσιους.

Η διαρκής στόχευση στη δεξιά πλευρά της επίθεσης της, δεν ήταν μια σκέψη πως ο Ρόμπερτσον είναι χειρότερος αμυντικά από τον Άρνολντ. Το ακριβώς αντίθετο. Ήξερε ο Αντσελότι πως ο Άρνολντ είναι λιγότερο συνεπής και τον αποπροσανατόλισε. Του έδωσε την αίσθηση πως μπορεί να βρίσκεται διαρκώς ψηλά και να αφήσει την πίσω κάλυψη σε Κονατέ και Βαν Ντάικ. Άλλωστε, αυτοί δεν είχα να αντιμετωπίσουν τόσο τον Μπενζεμά που πήγαινε χαμηλά.

Στο γκολ λοιπόν, ο Άρνολντ δεν έχει προλάβει να στηθεί για το οφσάιντ ή να είναι πιο μπροστά και να κόψει την πάσα του Βαλβέρδε. Είναι στο μεταίχμιο της επιστροφής και της προσπάθειας να καταλάβει πού πρέπει να βρίσκεται. Η Ρεάλ έχει 4 παίκτες στην περιοχή. Και έναν πέμπτο, τον Κρος, ολομόναχο λίγο πριν τη γραμμή. Η Λίβερπουλ έχει 5 παίκτες στην περιοχή. Οι δύο όμως έχουν πάει στην άκρη για να μαρκάρουν Καρβαχάλ και Βαλβέρδε, ο Χέντερσον έχει το βλέμμα του επίσης εκεί.

Στην καρδιά της περιοχής είναι ο Κονατέ στον Μπενζεμά και ο Άρνολντ μπροστά από τον Βινίσιους. Υπάρχουν πολλοί κενοί χώροι. Ο Βαλβέρδε επιλέγει την πάσα στο σημείο που είναι ο Βίνι. Οπουδήποτε κι αν την έστελνε, η Ρεάλ θα έβγαζε καθαρή ευκαιρία. Της πέτυχε η πιο εύκολη επιλογή.

Όπως οι κωμικοί δουλεύουν ένα ολόκληρο premise για να καταλήξουν σε ένα αστείο, έτσι και ο Αντσελόνι χρησιμοποίησε όλο το πρώτο ημίχρονο για να φτάσει σε αυτό που έγινε στο δεύτερο. Τον βοήθησε αρκετά και ο Κλοπ που έβγαλε τον Ντίας και έβαλε τον απίστευτα κακό Φιρμίνο. Στο τελευταίο 20λεπτο η Ρεάλ δεν δέχτηκε καν φάση της προκοπής.

Κάπως έτσι ήρθε το 14ο Τσάμπιονς Λιγκ για τη Βασίλισσα και το 4ο για τον Αντσελότι που έδειξε πως τα πεπραγμένα του στη Μπάγερν και την Παρί ήταν απλώς η έλλειψη χημείας με τα κλαμπ. Με τη Ρεάλ συνδέεται, με τον Πέρεθ κοιτιούνται και ξέρουν και οι δύο.

Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:

Piña colada: Πώς το cocktail που έφτιαξε ένας πειρατής στο Πουέρτο Ρίκο ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο

Κάννες 2022: Χρυσός Φοίνικας στην ελληνικής συμπαραγωγής ταινία Triangle of Sadness του Östlund

Κεφάλαιο One Night Stand: Τα ζώδια που θα «κάτσουν» πιο εύκολα για μία βραδιά