Περιεχόμενα
Στις 25 Φεβρουαρίου κυκλοφορούσε στο Youtube το τραγούδι της Picante από την Panik Records. Είναι ένα τραγούδι που το έγραψε η ίδια μαζί με τον Mad Clip. Και η κυκλοφορία του ήταν πολύ σημαντική γιατί με αυτόν τον τρόπο ήθελε να τιμήσει τον φίλο της, έναν άνθρωπο που βρισκόταν πίσω από πολλά πρότζεκτ στην ραπ-τραπ σκηνή και βοηθούσε τους νεότερους να διεκδικήσουν τις ευκαιρίες τους.
Το Picante έχει έναν φρέσκο ήχο, είναι ένα κομμάτι που μπορεί άνετα να βρεθεί στις playlists των djs του εξωτερικού και να γίνει τραγούδι που θα παίζει σε κάθε κλαμπ και θα το γουστάρει η νεολαία.
Το Picante ήταν και η αφορμή για να μιλήσουμε με την Asimina και να δώσει στον κόσμο ένα δείγμα από τον χαρακτήρα της και τη φιλοσοφία της γύρω από τη μουσική.
Πες μας λίγα λόγια για σένα. Πού μεγάλωσες, πότε ήρθες για πρώτη φορά σε επαφή με την μουσική και πώς «κόλλησες» με την τραπ;
Μεγάλωσα στην Αθήνα, πιο συγκεκριμένα στη Γλυφάδα. Ξεκίνησα από μικρή τον χορό και ασχολήθηκα κυρίως με το international latin όπου διακρίθηκα κατακτώντας την πρώτη θέση σε πανελλήνιους αγώνες και στην συνέχεια πήρα το επαγγελματικό μου πτυχίο. Ταυτόχρονα μου άρεσε να τραγουδάω και στα 15 μου αποφάσισα να ξεκινήσω μαθήματα φωνητικής.
Σιγά σιγά συνειδητοποίησα ότι το τραγούδι σε συνδυασμό με τον χορό είναι αυτό που με εκφράζει και ότι δεν επρόκειτο απλώς για ένα χόμπι. Με την trap η πρώτη μου επαφή ήταν την εποχή που ήμουν μαθήτρια και την ακούγαμε με τις παρέες μου αλλά από πιο μικρή άκουγα hip hop και RnB.
Ποιες είναι οι μουσικές σου επιρροές;
Κάποιες από τις αγαπημένες μου artists που αποτελούν πηγή έμπνευσης για εμένα είναι οι Doja Cat, DaniLeigh και Aaliyah, ωστόσο πάντα θέλω να βάζω το προσωπικό μου στοιχείο στη μουσική μου και να μην αντιγράφω. Επίσης, με εμπνέουν πολύ οι δικοί μου άνθρωποι και οι συνεργάτες μου, από τις συμβουλές των οποίων εξελίσσομαι και γίνομαι καλύτερη.
Το να ασχοληθείς με τη μουσική ήταν κάτι που ήθελες από μικρή ή απλά προέκυψε;
Χωρίς να το έχω πολυσκεφτεί και να ξέρω τι πρόκειται να γίνει στο μέλλον, ξεκίνησα να κάνω κάποιες μικρές εμφανίσεις σε video clips, τηλεοπτικές εκπομπές και διάφορα γνωστά events. Έπειτα έκανα την πρώτη μου κυκλοφορία η οποία έφτασε το μισό εκατομμύριο, κάτι που δεν το περίμενα. Τότε ένιωσα μεγαλύτερη σιγουριά και αποφάσισα να ασχοληθώ πιο σοβαρά με τον χώρο.
Από που αντλείς έμπνευση; Υπάρχει κάποιος στίχος που σε εκφράζει;
Έμπνευση μπορεί να αντλήσω από οτιδήποτε. Από απλές στιγμές της καθημερινότητάς μου ή από μια ιδέα που μπορεί να έχω, την οποία επεξεργάζομαι και προσπαθώ να υλοποιήσω. Ένας στίχος που για μένα είναι μότο είναι «when you get into the business, you have to grow up quickly».
«Το θετικό του feedback αλλά και το hate είναι μέρος του προγράμματος»
Πιστεύεις ότι οι γυναίκες τραπερς δεν έχουν τόση απήχηση στην Ελλάδα; Αν ναι, γιατί;
Βλέπω πως το κοινό της Ελλάδας είναι ανοιχτό να δεχτεί την γυναικεία trap και προσωπικά λαμβάνω αρκετή αγάπη και στήριξη. Παρόλα αυτά, το γεγονός πως δεν έχουν έχουν προκύψει ακόμα μεγάλα hits από γυναίκες trappers δείχνει ότι υπάρχουν ακόμα περιθώρια αποδοχής από τον κόσμο. Είμαι αισιόδοξη όμως και πιστεύω πως σύντομα θα αναγνωριστεί η δουλειά μας από περισσότερους ανθρώπους.
Πιστεύεις ότι μια γυναίκα τραπερ δέχεται περισσότερο hate από έναν άνδρα, ακόμα και αν η μουσική της είναι ανώτερη σε καλλιτεχνικό επίπεδο;
Πράγματι μια γυναίκα δέχεται περισσότερο hate, ιδίως όταν μιλάμε για ένα είδος μουσικής με τόσο δυναμισμό. Βέβαια, όταν ένα τραγούδι είναι καλό, πολύς κόσμος στέλνει το θετικό του feedback αλλά και το hate, και από άντρες και από γυναίκες, είναι μέρος του προγράμματος.
Η αντιμετώπιση που έχει ο κόσμος απέναντι σας έχει αλλάξει ή υπάρχουν ακόμα προκαταλήψεις;
Έχω παρατηρήσει ότι υπάρχει κόσμος που ζητάει γυναίκες στην trap σκηνή, ιδίως οι fans αυτού του είδους. Μάλιστα στο YouTube διαβάζω διάφορα σχόλια όπως «Επιτέλους γυναίκα στην σκηνή» και άλλα παρόμοια.
Ο ανταγωνισμός στην γυναικεία τραπ και η σύγκριση με αυτή του εξωτερικού
Στην Ελλάδα μπορούν να υπάρξουν «bad bitches» όπως στην Αμερική και αυτές που ορίζουν την γυναικεία τραπ σκηνή; Tι απαντάς σε εκείνους που λένε ότι δεν υπάρχει τραπ/ ραπ στην Ελλάδα και ότι απλά οι περισσότεροι κοπιάρουν;
Bad bitchez are everywhere! Υπάρχουν ήδη καλές δουλειές από γυναίκες στην Ελλάδα με δυνατό attitude. Επίσης, υπάρχουν όντως δουλειές που είναι ίδιες με κάποιες του εξωτερικού. Δεν είναι κακό να αντλείς έμπνευση από κάτι που βλέπεις, όμως πρέπει να βάζεις την σφραγίδα σου σε αυτό και να προσπαθείς να το κάνεις ακόμα καλύτερα.
Δεδομένου ότι το κίνημα metoo έχει πάρει τεράστια έκταση και βοηθά στην ενδυνάμωση των γυναικείων σχέσεων. Υπάρχει λοιπόν ανταγωνισμός και beefs στην γυναικεία τραπ (κυρίως για το ποια κυριαρχεί όπως βλέπουμε στις ΗΠΑ) ή περισσότερο αλληλεγγύη;
Νομίζω πως δεν υπάρχει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Δεν βλέπουμε στην Ελλάδα έντονο ανταγωνισμό στην γυναικεία trap, ωστόσο ούτε αλληλεγγύη και παραδοχή της μίας προς το ταλέντο της άλλης υπάρχει.
Τι άποψη έχεις για τα μαλλιοτραβήγματα και τα ξεκατινιάσματα μεταξύ γυναικών στην ξένη τραπ σκηνή;
Η καθεμία κάνει τις επιλογές της, όμως η άποψή μου είναι πως η αξία μας αποδεικνύεται μέσω της δουλειάς μας και όχι μέσω των beef που προκαλούμε.
Αντιμετωπίζεστε σαν ίσες από τους άνδρες τράπερς;
Οι άντρες trappers μας σέβονται και εκτιμούν τη δουλειά μας. Βλέπω πολύ σωστή αντιμετώπιση τόσο προς εμένα ως προς και άλλες γυναίκες της σκηνής.
«Το μεγαλύτερο στήριγμά μου στο χώρο ήταν ο Mad Clip»
Ποια ήταν η σχέση σου με τον Mad Clip; Ήταν εκείνος που σε βοήθησε να μπεις στον χώρο;
Ο Mad πάνω απ’ όλα ήταν ο καλύτερός μου φίλος και το μεγαλύτερο στήριγμά μου στο χώρο. Του χρωστάω πολλά, τόσο για τη βοήθεια που μου προσέφερε σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο όσο και για τα τόσα πολλά που μου έμαθε.
Υπάρχουν άτομα στον χώρο με τα οποία κάνεις παρέα ή είναι λίγοι εκείνοι που μπορείς να εμπιστευτείς; Με ποιους θα συνεργαζόσουν και με ποιους θεωρείς ότι δεν «ταιριάζετε»;
Παρέα κάνω με αρκετά άτομα από τον χώρο μας και, μέσω κοινών παρεών, γνωρίζω τους περισσότερους. Οι άνθρωποι, όμως, που είναι πραγματικοί μου φίλοι και τους έχω απόλυτη εμπιστοσύνη είναι λίγοι. Σε επίπεδο συνεργασίας, θα μπορούσα να συνυπάρξω με οποιονδήποτε artist μπορώ να ταιριάξω μουσικά. Υπάρχουν κι άτομα που δεν θα μπορούσα να δουλέψω μαζί τους, ωστόσο δεν θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες.
Θεωρείς ότι η τραπ μπορεί να σε ακολουθήσει στο μέλλον ή μπορεί να στραφείς σε διαφορετικά καλλιτεχνικά μονοπάτια και είδη;
Όσο η trap με εκφράζει, θα την υπηρετώ και θα δουλεύω σκληρά για να γίνομαι όλο και καλύτερη. Δεν αποκλείω όμως μελλοντικά να δοκιμάσω κι άλλα πράγματα, αν δω ότι μου αρέσουν και μου ταιριάζουν.
Εκτός από το τραγούδι είδαμε ότι ασχολείσαι και με τον χορό; Είναι κάτι που σε έχει βοηθήσει στην επαγγελματική σου πορεία;
Είναι πάντα θετικό να μπορείς να χορέψεις όταν ασχολείσαι με τη μουσική. Εμένα μάλιστα μου αρέσει πολύ να χορογραφώ μόνη μου τα video clips και τα shows μου.
Τι σχέδια έχεις για το μέλλον;
Αυτό το διάστημα στόχος μου είναι να υλοποιήσω κάποιες πολύ όμορφες δουλειές που έχω στο μυαλό μου και να εξελιχθώ μουσικά.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Η Kimi θέλει να καταργήσει το ανέκδοτο «γυναίκα ράπερ» και αλλάζει τη ραπ σκηνή στην Ελλάδα
Ο Γιώργος Λέντζας είναι το μέλλον της εναλλακτικής τηλεόρασης
Η Αναστασία έφερε τις «Αμαρτίες» της στην ελληνική μουσική και αποκαλύπτεται στο Nitro
