Οι «Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού» (Killers of the Flower Moon) είναι η νέα ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε, ένα γουέστερν με τη σύγχρονη ματιά, αυτή που δεν είναι πάντα καλοί οι καουμπόηδες και κακοί οι Ινδιάνοι. Ένα πολύ βαρύ και ακριβό καστ ηθοποιών, με πρώτους απ’ όλους τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο και τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο, ενσαρκώνουν στο πανί την ιστορία που αναφέρεται στο βιβλίο του Ντέιβιντ Γκραν, το οποίο κυκλοφόρησε το 2017. Αυτό που δεν μπορούν να φανταστούν πολλοί, απ’ όσους έχουν δει την ταινία ή περιμένουν να τη δουν, είναι ότι το βιβλίο έχει ελάχιστη φαντασία και μπόλικη πραγματικότητα. Και αλλαγμένα ονόματα.

Το όνομα Ντράμοντ δεν ακούγεται ούτε μια φορά στην ταινία. Ούτε αναφέρθηκε ποτέ στο βιβλίο. Κι όμως, την σκοτεινή ιστορία αυτής της οικογένειας αφηγείται η ιστορία, η οποία έχει πετύχει να την περιμένουν πώς και πώς στους κινηματογράφους όλης της υφηλίου. Όπως και τις περισσότερες ταινίες του Σκορσέζε, για να’ μαστε ακριβείς. Η ταινία πρωτοπροβλήθηκε στις ΗΠΑ στις 20 Οκτωβρίου, είναι διαθέσιμη και στη χώρα μας.

Τα ανατριχιαστικά γεγονότα που αφηγείται η ταινία αφορούν την φυλή Ινδιάνων Οσέιζ και την προσπάθεια επιτήδειων τυχοδιωκτών να ελέγξουν τον πλούτο που ήλθε στα χέρια τους από καθαρή τύχη. Οι Οσέιζ ζούσαν στις βόρειες ΗΠΑ (κυρίως στο Μίσιγκαν) πριν τον ερχομό των λευκών, αλλά μετά από συνεχείς συγκρούσεις πρώτα με αποίκους και μετά με τον αμερικανικό στρατό, μετά τα μέσα του 19ου αιώνα αποφάσισαν να δεχτούν την πρόταση της αμερικανικής κυβέρνησης και να μεταφερθούν όλοι στην περιοχή της σημερινής πολιτείας Οκλαχόμα.

Κατά λάθος τους έβαλαν πάνω στο πετρέλαιο!

Η περιοχή που εγκαταστάθηκαν είναι γνωστή ακόμα και σήμερα ως Κομητεία Οσέιζ (Ogage County). Οι Αμερικανοί την παραχώρησαν με το σκεπτικό ότι ήταν άγονη και χωρίς σημασία, όμως λογάριασαν χωρίς να γνωρίζουν ότι το υπέδαφος έκρυβε πετρέλαιο. Οι έρευνες είχαν ολοκληρωθεί τη δεκαετία του 1920, το πετρέλαιο έρρεε άφθονο και ξαφνικά τα μέλη της φυλής των Οσέιζ, στα οποία ανήκαν συνολικά οι εκτάσεις, βρέθηκαν πάμπλουτοι και κύριοι μιας τεράστιας περιουσίας. Την οποία, ασφαλώς, πολλοί έβαλαν στο μάτι, για να εκμεταλλευθούν την αμάθεια και την αφέλεια, όπως νόμιζαν.

Η οικογένεια Ντράμοντ ήταν μια από τις πρώτες που το προσπάθησε. Επιτυχώς, όπως φαίνεται. Μέλη της οικογένειας κατέχουν σήμερα περισσότερο από το 9% της γης των Οσέιζ. Η εκτιμώμενη αξία της γης είναι 275 εκ. δολάρια.

Πώς έγινε αυτή η «μεταβίβαση»; Με δολοπλοκίες και βία, φυσικά. Τη δεκαετία του 1920, συγκεκριμένα από το 1921 ως το 1926, οι Οσέιζ την ονόμασαν Βασίλειο του Τρόμου (Reign of Terror). Κι αυτό, διότι πολλοί τυχοδιώκτες που όρμησαν στην περιοχή αποφάσισαν να ξεπαστρέψουν όσο το δυνατόν περισσότερους Οσέιζ, ώστε να ελέγξουν καλύτερα αυτούς που θα’ χαν απομείνει και να βάλουν στο χέρι την τεράστια πετρελαϊκή περιουσία.

Οι δολοφονίες που διέπραξε ένας μόνο άνθρωπος, ο Ουίλιαμ Χέιλ (τον υποδύεται ο Ντε Νίρο στην ταινία), ήταν τουλάχιστον δώδεκα. Οι Οσέιζ σήμερα λένε ότι είναι περισσότερες. Ο Χέιλ δικάστηκε για φόνο και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, αλλά τελικά αφέθηκε ελεύθερος με όρους.

Η κοινοτική γη που ήταν κοινή μεταξύ όλων των ανθρώπων της φυλής κατανεμήθηκε στη συνέχεια σε μεμονωμένα αγροτεμάχια. Τα μέλη της φυλής θα μπορούσαν να ξεκινήσουν ράντζα, ή θα μπορούσαν να τα πουλήσουν ή να καλλιεργήσουν σε αυτό. Αφού διανεμήθηκαν κλήροι στα εγγεγραμμένα μέλη της φυλής, η κυβέρνηση άνοιξε την υπόλοιπη γη στην περιοχή για εγκατάσταση λευκών. Το πετρέλαιο βρισκόταν όλο στα χέρια των Οσέιζ.

Ο πρώτος Ντράμοντ που εγκαταστάθηκε σ’ αυτή τη γη, ο Φρέντρικ, μετανάστευσε στις ΗΠΑ από τη Σκωτία το 1882. Στην αρχή δραστηριοποιήθηκε στο εμπόριο, σε προϊόντα που άρεσαν στους Ινδιάνους, όπως μάλλινες κουβέρτες. Πολλοί λευκοί αποφάσισαν να παντρευτούν Ινδιάνδες, ώστε να αποκτήσουν δικαιώματα στην περιουσία τους. Τα παιιά του Ντράμοντ άρχισαν να αγοράζουν τεράστιες εκτάσεις στην περιοχή και να ασχολούνται με συμβόλαια, πέραν των άλλων. Οι Οσέιζ αγόρασαν ό,τι ήθελαν και δεν λογάριαζαν τα χρήματα, αφού ήταν άφθονα.

Οι κηδεμόνες των Οσέιζ: Ταινία και πραγματικότητα

Αλλά η απληστία δεν σταμάτησε εκεί. Οι λευκοί άποικοι της Οκλαχόμα ζήτησαν από τα δικαστήρια της πολιτείας να διοριστούν ως… «κηδεμόνες» των Οσέιζ. Επειδή οι Ινδιάνοι δεν είχαν ιδέα πώς να αξιοποιήσουν την περιουσία τους, κάποιοι θα αναλάμβαναν να τους «συμβουλέψουν» ώστε να μην τους πιάνουν κορόιδα. Φυσικά η δικαστική απόφαση έφερε το αντίθετο αποτέλεσμα. Οι ίδιοι οι κηδεμόνες ήταν αυτοί που εκμεταλλεύθηκαν άγρια τους Οσέιζ. Τα τρία αδέρφια Ντράμοντ ήταν κηδεμόνες τουλάχιστον δέκα ιθαγενών Οσέιζ, παιδιών και ενηλίκων.

Όντας διαχειριστές της περιουσίας, οι κηδεμόνες έκλειναν συμφωνίες με τις δικές τους εταιρείες και έβαλαν χέρι σε τεράστια ποσά. Φυσικά, τα σύγχρονα μέλη της οικογένειας Ντράμοντ χαρακτηρίζουν τους προγόνους τους ως έντιμους άνδρες και έξυπνους επιχειρηματίες που αγόρασαν τη γη τους δίκαια και που είχαν καλές σχέσεις με τους γείτονες Οσέιζ.

Το 1934, το μέλος της φυλής Οσέιζ Μάιρον Μπανγκς προσέλαβε έναν ανεξάρτητο ελεγκτή για να εξετάσει τα οικονομικά του, τα οποία διαχείζονταν οι αδελφοί Ντράμοντ. Οι ελεγκτές γέμισαν πέντε σελίδες με διάφορα ζητήματα. Ο Μπανγκς έστειλε την έκθεση στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και οι ΗΠΑ κατέθεσαν μήνυση εναντίον των αδελφών το 1941, υποστηρίζοντας ότι συνωμότησαν και επινόησαν ένα σχέδιο εξαπάτηση. Ο ομοσπονδιακός δικαστής, ωστόσο, απέρριψε την υπόθεση.

Σήμερα οι Οσέιζ εργάζονται για να αγοράσουν πίσω ακόμη περισσότερη γη που κάποτε τους ανήκε. Οι Ντράμοντ ενδιαφέρονται, επίσης, για αγορές. Ακόμα και τώρα οι Οσέιζ δεν θέλουν να κατονομάσουν τους Ντράμοντ ως εκμεταλλευτές τους. Φοβούνται. Μία από τους απογόνους των Ντράμοντ, η Ρι, έχει δική της πασίγνωστη τηλεοπτική εκπομπή (Food Network), μεγάλη φήμη και τεράστια προσωπική περιουσία. Δεν είναι εύκολο να τα βάλει κανείς μαζί της. Η Ρι δεν έχει τοποθετηθεί για την εμπλοκή του ονόματός της στην ιστορία, έστω και εμμέσως. Ούτε έχει κάνει κάποιο σχόλιο για την ταινία.

Το σίγουρο είναι ότι η ταινία «Killers of the Flower Moon» θα δώσει επιτέλους στους Οσέιζ μια φωνή πιο δυνατή από αυτή που θα μπορούσε να προσφέρει ακόμη και το Food Network. Ένας από τους Οσέιζ που παλεύουν νομικά για τη γη τους είπε χαρακτηριστικά:  «Χρειάστηκαν ο Μάρτιν Σκορσέζε και 200 εκ. δολάρια για να πούμε την ιστορία μας». Ελπίζουν ότι κάποιοι, επιτέλους, θα ευαισθητοποιηθούν. Ας είναι κι από μια ταινία.

** Με πληροφορίες από Vanity Fair.