Περιεχόμενα
Είναι πρόκληση και στόχος να καταφέρεις να διαβάσεις τα βιβλία που σου προτείνουμε… Η γνώση είναι «όπλο» και οι σελίδες ενός βιβλίου σου την προσφέρουν γενναιόδωρα.
Το κουτί, Συλλογικό (επιμέλεια: Βασίλης Βαμβακάς)
Εικόνες της σύγχρονης Ελλάδας στην ιδιωτική τηλεόραση
Brainfood
Οι σελίδες αυτού του βιβλίου συνιστούν ένα «επιστημονικό ζάπινγκ» στην ιστορία της ιδιωτικής τηλεόρασης.
Δελτία ειδήσεων, εκπομπές δημοσιογραφικής έρευνας, ριάλιτι σόου, Κάραλη, Λαζόπουλος, Ράδιο Αρβύλα, Κορομηλά, Μενεγάκη, Στεφανίδου, Μικρούτσικος, Πάνια, Αυθαίρετοι, Απαράδεκτοι, Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή, Παρά πέντε, Ευτυχισμένοι Μαζί, Το Σόι Σου, Χάι Ροκ, Αίθουσα του θρόνου, το 10, το Νησί, Φώσκολος, Δαλιανίδης, Κοκκινόπουλος, Παπακαλιάτης και πολλά ακόμη εμβληματικά πρόσωπα και εκπομπές που σφράγισαν την τηλεοπτική πραγματικότητα των τελευταίων τριών δεκαετιών μπαίνουν για πρώτη φορά σε έναν πολυπρισματικό ερευνητικό φακό.
Το συλλογικό αυτό βιβλίο επιχειρεί να ανοίξει το «κουτί», εκείνη την τηλεόραση που, τόσο από την έρευνα όσο και από την κριτική, σχολιάστηκε υποτιμητικά.
Τόσο το ενημερωτικό όσο και το ψυχαγωγικό μέρος της ιδιωτικής τηλεόρασης από το 1989 και ύστερα απεικονίζει και διαμορφώνει νοοτροπίες και πρακτικές της ελληνικής κοινωνίας. Άλλοτε εντείνει τις πιο πλουραλιστικές, σύγχρονες και δημοκρατικές τάσεις της, άλλοτε τις πιο συσκοτιστικές, αντιδραστικές και αναχρονιστικές. Πολλές φορές αυτές οι τάσεις συνυπάρχουν στο ίδιο κανάλι, στην ίδια εκπομπή, στο ίδιο πρόσωπο.
Το «κουτί» της ιδιωτικής τηλεόρασης ανοίγει, όχι μόνο για να ειπωθεί μια ιστορία του μέσου αλλά και για να αναδειχθεί ο εσωτερικός δυϊσμός της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Για να κοιτάξουμε, κριτικά αλλά όχι αποδοκιμαστικά, τον καθρέφτη της σύγχρονης κοινωνικής μας ιστορίας.
Η λευκή καλύβα του ΤΟΥΡΒΑΛΝΤ ΣΤΕΝ
Μτφρ. Πορφυρίδου Βασιλική (Βίκυ)
Βακχικόν
Πλησιάζουν Χριστούγεννα. Μια μέρα ο πρωταγωνιστής δέχεται ένα τηλεφώνημα από μια ξαδέρφη που δεν ήξερε ότι έχει. Δεν γνωρίζει πολλά για την οικογένεια της μητέρας του, και νέες αλήθειες θα έρθουν στο φως, φέρνοντας στην επιφάνεια δύσκολα ερωτήματα.
Όλη του τη ζωή κουβαλά μια κληρονομική ασθένεια που τον έχει πια καθηλώσει σε αναπηρικό αμαξίδιο. Άραγε, συνδέεται αυτή η μυστικοπάθεια της μητέρας του, με τη νόσο; Όσα θα μάθει για τον παππού του, θα δώσουν ένα διαφορετικό νόημα στη ζωή του;
Η λευκή καλύβα είναι μια ιστορία για τις ρίζες μας, μια προσωπική διήγηση για την ντροπή, τη συγκάλυψη, τη διαφορετικότητα, την ειλικρίνεια και την αξία της ανθρώπινης ζωής.
Αγραμματοσύνης Εγκώμιον, Γιώργος Γιαννουλόπουλος
Κριτική ανάγνωση της αισθητικής του λαϊκού
Επίκεντρο
Πριν η πολιτική επιστήμη ανακαλύψει τον λαό και τον λαϊκισμό, οι καλλιτέχνες και οι διανοούμενοι τον είχαν επικαλεστεί όχι μόνο για να κερδίζουν τον πόλεμο κατά της καθαρεύουσας αλλά κυρίως στην προσπάθειά τους να θεμελιώσουν το ιδρυτικό αίτημα της νεοελληνικής ιδεολογίας, δηλαδή τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού.
Όπως διακήρυξε η γενιά του ‘30 η οποία ανέδειξε και επέβαλε την αισθητική διάσταση του λαϊκού, οι αγράμματοι χωριάτες και όχι οι μορφωμένοι αστοί ήταν εκείνοι που κράτησαν ζωντανή τη γλώσσα μας και αδιάσπαστη την πολιτισμική ελληνικότητα.
Και το έκανε συνδυάζοντας τη νοσταλγία για το ανεπιτήδευτο παρελθόν με τις επιταγές του περίπλοκου και εισαγόμενου μοντερνισμού.
Για να καταλάβουμε λοιπόν τι σημαίνει και πώς λειτούργησε αυτή η διόλου απλή, συχνά αντιφατική και επώδυνη κίνηση θα πρέπει να την εντάξουμε σε ένα γενικότερο πλαίσιο αναφοράς που είναι η μετάβαση από την προ-νεωτερική κοινότητα στη νεωτερική κοινωνία.
Το πρώτο μέρος είναι μια περιήγηση στον εννοιολογικό χώρο της νεωτερικότητας ως νοσταλγίας, στο δεύτερο θα ασχοληθούμε με μερικές πτυχές του δημοτικισμού και της λαογραφίας και στο τρίτο θα εξετάσουμε το πώς είδαν το λαό ο μυστικιστής Πικιώνης και ο μοντερνιστής Σεφέρης.
Τέλος Πάντων, Αχιλλέας ΙΙΙ
Ίκαρος
Στο «Τέλος Πάντων» ο Αχιλλέας ΙΙΙ αποφασίζει να καταστρέψει τον κόσμο, και μάλιστα όχι μία φορά αλλά είκοσι τέσσερις. Με αφορμή τη συντέλεια, δημιουργεί και παρουσιάζει ένα πλήθος από παράξενους -ή όχι και τόσο παράξενους, τελικά- κόσμους, στους οποίους τίποτα δεν είναι αδύνατο.
Με το τέλος των πάντων να μοιάζει περισσότερο με ευκαιρία παρά με απειλή, οι γνωστοί κανόνες ανατρέπονται και κάθε Αποκάλυψη οδηγεί σε περισσότερες αποκαλύψεις, καθιστώντας ξεκάθαρο ότι, ως γεγονός το ίδιο το Τέλος έχει πολύ μικρότερη σημασία και ενδιαφέρον από όλα όσα μπορούν να συμβούν μέχρι να φτάσει κανείς σε αυτό.
Στα διηγήματα του βιβλίου αυτού, ο κόσμος ολόκληρος εξετάζεται στο μικροσκόπιο, παρατηρείται μέσω τηλεσκοπίου, διηθίζεται περνώντας μέσα από διαφορετικά φίλτρα, αλλάζει μορφή μπροστά σε παραμορφωτικούς καθρέφτες κάθε είδους, διαλύεται και επανασυντίθεται άπειρες φορές,
και παρουσιάζεται ως σταυροδρόμι στο οποίο το παράδοξο, το χιούμορ και η κριτική θεώρηση της πραγματικότητας συναντιούνται και παρασύρουν τον αναγνώστη σε ένα διαφορετικό λογοτεχνικό σύμπαν, όπου τα πάντα υπακούουν μέχρι τέλους σε έναν και μοναδικό κανόνα, εκείνον που ορίζει ότι «Δεν ισχύει κανένας κανόνας».
Τα ποτάμια της παλάμης του Νίκου Κατσαλίδα
Νίκας
«Μια γλώσσα ζηλευτή, ένας γλωσσικός θησαυρός δίχως όρια και καλούπια, από όλα τα λουλούδια του γλωσσικού περιβολιού, της αρχαίας ομηρικής, της καλλιεργημένης, της ομιλούμενης, της βόρειας ηπειρωτικής ντοπιολαλιάς, και όχι ως μόδα συγκυρίας, αλλά ως εσωτερική αναγκαιότητα, που στο πλέξιμο και κέντημα της λέξης και της ποιητικής στόφας στο παιχνίδι της λυρικής μεταφορικής εικόνας θυμίζει Λόρκα κι Ελύτη,
με την αθωότητα της φύσης στο φόντο και στα καλύτερα τοπία της μυθολογίας, σαν στις πρώτες ημέρες της γένεσης, το αέναο, το ιερό, το αγνό, το παρθένο, που αν το αγγίξεις και χαλάσεις την ισορροπία πάνω και κάτω κόσμου, μπορεί να γίνει θρύψαλα, το γήινο και το αιθέριο, με το πανάρχαιο φιλοσοφικό μοτίβο της μεγάλης ποίησης, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ζωή και ο θάνατος».
Αμηχανία του Richard Powers
Aldina 85
Μτφρ. Κυριαζής Γιώργος
Gutenberg
Μετά τον θάνατο της γυναίκας του, ο αστροβιολόγος Θίοντορ Μπερν αφοσιώνεται στον εννιάχρονο γιό του Ρόμπιν που βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού και είναι επηρεασμένος από τις οικολογικές ανησυχίες της μητέρας του.
Ο Μπερν, για να υποστηρίξει τον γιο του, καταφεύγει σε νέες πειραματικές μεθόδους οδηγώντας τη ζωή και των δυο τους σε ακραίες καταστάσεις.
Μέσα από αναφορές σε πολιτικά γεγονότα και με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας, ο Ρίτσαρντ Πάουερς (γενν. Ιλινόις 1957, βραβείο Pulitzer και Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας ΗΠΑ) υφαίνει μια ιστορία «τεκμηριωμένη επιστημονικά, αλλά και βαθιά συγκινητική» (The Guardian), που «κατακτά το μυαλό και την καρδιά του αναγνώστη».
