Πριν ξεκινήσει η ανάλυση, ξεκαθαρίζουμε τούτο: Το exit poll δεν είναι αποτέλεσμα. Κλισέ, αλλά ισχύει. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που στα δημοσιογραφικά γραφεία (και όχι μόνο) κυκλοφορούν πληροφορίες περί άρνησης μεγάλου μέρους του δείγματος (των ψηφοφόρων δηλαδή) να απαντήσουν σε όσους τους πλησίαζαν. Και βέβαια δεν είναι αποτέλεσμα επειδή στο exit poll, όπως βλέπετε, υπάρχει εύρος, δεν είναι αποτελέσματα του Υπουργείου Εσωτερικών . Άλλο πράγμα είναι να τερματίσει ένα κόμμα στο πάνω όριο του εύρους κι άλλο στο κάτω.

Το σαφές, αυτό που γνωρίζαμε σχεδόν από την αρχή της ψήφισης της απλής αναλογικής, είναι ότι δεν υπάρχει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Αν επιβεβαιωθεί το αποτέλεσμα, μεσοσταθμικά έστω (με τους μέσους όρους του εύρους για κάθε κόμμα), οι έδρες που εξασφαλίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ μαζί φτάνουν και περισσεύουν για να σχηματίσουν συμμαχική κυβέρνηση. Με το ύψος, όμως, που έφτασε το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας είναι εξαιρετικά αμφίβολο, αν όχι απίθανο, να επιδιώξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάτι τέτοιο. Αν σκεφτεί κανείς ότι έστω η επανάληψη του ποσοστού που φαίνεται να πετυχαίνει η ΝΔ με τον εκλογικό νόμο που θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές αρκεί να για να φτάσει σε αυτοδυναμία.

Πάμε, λοιπόν, για πρώτη εκτίμηση των exit poll, με τον αστερίσκο ότι περιμένουμε την επιβεβαίωση από τα αποτελέσματα της κάλπης:

Νέα Δημοκρατία (36%-40%)

Το μεσοσταθμικό της ποσοστό έφτασε σε υψηλότερα επίπεδα απ’ ότι της έδιναν οι δημοσκοπήσεις των αμέσως προηγούμενων ημερών. Σημάδι ότι οι πληροφορίες από τις δημοσκοπικές εταιρείες, ότι το αστάθμητο δείγμα που μάζευαν από τα ερωτηματολόγια έφτανε το 40%+, δεν ήταν λάθος. Αν σκεφτεί κανείς ότι το όριο αισιοδοξίας για τη Νέα Δημοκρατία για τις πρώτες εκλογές έφτανε το 35% (με τη λογική ότι η συσπείρωση στις δεύτερες κάλπες θα την οδηγούσε πάνω από το 37,5%, άρα και την αυτοδυναμία), το μεγαλύτερο ποσοστό που πετυχαίνει τώρα ισοδυναμεί με ισχυρότατο μήνυμα αποδοχής και θρίαμβο του καθαρού προεκλογικού μηνύματος. Ειδικά τις τελευταίες ημέρες, όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέκλεισε και οριστικά το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.

ΣΥΡΙΖΑ (25%-29%)

Τα αποτελέσματα του exit poll δείχνουν την αξιωματική αντιπολίτευση να κινείται σαφώς κάτω και από τα ποσοστά που είχε πετύχει στις εκλογές του Ιουλίου 2019. Ακόμα κι αν τα αγγίξει ή τα προσπεράσει για λίγο, η ψαλίδα της διαφοράς με τη Νέα Δημοκρατία είναι τέτοια που προκαλεί δυσκολία να βρεθεί το αφήγημα της δεύτερης κάλπης. Η διαφορά, αν φλερτάρει με το διψήφιο, δεν ανατρέπεται, όσο κι αν μαζευτεί. Το αν αυτό θα δρομολογήσει πολιτικές εξελίξεις μένει να το δούμε. Θεωρείται δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο ως τη δεύτερη κάλπη. Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, που καλλιέργησε κλίμα πρώτου κόμματος, μετά μικρής και ασήμαντης διαφοράς και το θολό μήνυμα διακυβέρνησης (από συνεργασία μέχρι κυβέρνηση με ψήφο ανοχής και κυβέρνηση ειδικού σκοπού) φαίνεται να έπαιξε το ρόλο της στην  ισχυρή αποσυσπείρωση που παρατηρήθηκε.

ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ (9,5%-12,5%)

Το «ισχυρό διψήφιο» ποσοστό που ήθελε ο Νίκος Ανδρουλάκης στην κάλπη φαίνεται να επιβεβαιώνεται ανάλογα με το πώς θα το δει κανείς. Η πίεση των τελευταίων ημερών στις δημοσκοπήσεις (οι περισσότερες από τις οποίες παρουσίασαν το κόμμα σε μονοψήφια ποσοστά και μόνο με αναγωγές περνούσε στο διψήφιο, κι αυτό οριακά) φαίνεται να είναι το πάτωμα της εκλογικής δύναμης και από εκεί και πέρα μετράει προς τα πάνω. Αναμφισβήτητα είναι πρόοδος για το ΠΑΣΟΚ, που άντεξε σε ένα πολωτικό κλίμα και αύξησε τη δύναμή του με ψηφοφόρου που το επιλέγουν και φαίνεται να μην είναι ευκαιριακοί. Το αν ο Νίκος Ανδρουλάκης θα χρησιμοποιήσει την εντολή και πώς θα κινηθεί στο δικό του τριήμερο θα παίξει σημαντικό ρόλο ενόψει της δεύτερης κάλπης. Είναι δεδομένο ότι οι πάνω από 30 έδρες του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στην πρώτη κάλπη δεν θα επαναληφθούν στην δεύτερη, οπότε για αρκετούς βουλευτές του κόμματος είναι και θέμα εκλογικής επιβίωσης. Προφανώς το εύρος από 9,5% σε 12,5% αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα.

ΚΚΕ (6%-8%)

Το καθαρό ποσοστό των ψηφοφόρων του ΚΚΕ (που διαχρονικά κυμαίνεται στο 5%, ήταν απολύτως σταθερό σε όλες τις δημοσκοπήσεις της τελευταίας τετραετίας) φαίνεται ότι ενισχύεται με κάποιους ευκαιριακούς ψηφοφόρους. Τα φρέσκα προεκλογικά σποτ και η συμπαθής παρουσία του Δημήτρη Κουτσούμπα βοήθησαν το κόμμα να βελτιώσει τα ποσοστά του σε σχέση με το αποτέλεσμα της κάλπης του 2019. Αλλά οπωσδήποτε δεν συνιστά κάποια μεγάλη έκπληξη. Αυτό περίμεναν, αυτό βρήκαν.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ (3,5%-5,5%)

Το κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου είχε μια σοβαρή περιπέτεια με την αποχώρηση δύο βουλευτών του, ωστόσο δείχνει να βρίσκεται μέσα στην επόμενη βουλή σε όλα τα σενάρια. Κι αυτό, επειδή κράτησε τις δυνάμεις του κυρίως στην περιοχή της Βόρειας Ελλάδας. Αυτή η παγίωση της εκλογικής του πελατείας μόνο καλό νέο είναι για το κόμμα, αν και πιθανότατα θα υπάρχει περαιτέρω πίεση ενόψει της δεύτερης κάλπης.

 ΜΕΡΑ25 (2,5%-4,5%)

Το κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη βρισκόταν ακόμα και στην πέμπτη θέση (πάνω από την Ελληνική Λύση) στο μεγαλύτερο διάστημα της προεκλογικής περιόδου. Από τη στιγμή που ο αρχηγός του έκανε λόγο για Δήμητρες και παράλληλα νομίσματα άρχισε μια πίεση. Το όριο, φυσικά, δίνει το ΜΕΡΑ25 μέσα στο Κοινοβούλιο στα περισσότερα σενάρια, ωστόσο φάνηκε και από τις ροές προς την Πλεύση Ελευθερίας ότι υπήρξε ένας φόβος του κόσμου, ειδικά αυτού που ήθελε να χρησιμοποιήσει την ψήφο στον Βαρουφάκη για να στείλει μήνυμα διαμαρτυρίας.

ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (2,2%-4,2%)

Η έκπληξη της βραδιάς και το αναμενόμενο θρίλερ. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου έκανε σπριντ στην τελευταία εβδομάδα και φαίνεται να παίρνει απευθείας πολλούς ψήφους και από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από το ΜΕΡΑ25. Η επτακομματική βουλή, βέβαια, δεν απασχολεί μόνο το συγκεκριμένο κόμμα, αλλά και γενικότερα το πολιτικό σκηνικό. Αφ’ ενός επειδή η Ζωή Κωνσταντοπούλου γίνεται πια παίκτης πρώτης γραμμής τουλάχιστον για τις επόμενες 40 ημέρες, ενόψει της δεύτερης κάλπης. Το δεύτερο είναι ότι με επτακομματική βουλή στις δεύτερες κάλπες δυσκολεύει ακόμα περισσότερο το ζήτημα της αυτοδυναμίας.