Εκείνη τη νύχτα στο Frangelico, θα συναντούσα για δεύτερη φορά από κοντά την Στικούδη. Η πρώτη ήταν πριν από χρόνια, στα παρασκήνια του musical Annie, για να συζητήσουμε για μια συνέντευξη-φωτογράφιση.
Τώρα, τα πράγματα είναι διαφορετικά από όλες τις απόψεις. Έχει συμβεί μια ολόκληρη πανδημία, η Κατερίνα έχει γίνει μητέρα, εγώ με τον Τζιμ Varounis, τον συνεργάτη της, έχουμε οικοδομήσει αλληλοεκτίμηση, το καλοκαίρι στην Αθήνα καίει, έχουμε ανάγκη να εκφραστούμε.
Η υποδοχή της είναι πολύ θερμή. Ναι, καθυστερεί μερικά λεπτά από την συμφωνημένη ώρα, μιλώντας με τον μαέστρο, αλλά το πρόσωπό της λάμπει, το χαμόγελό της όταν ανταμώνουν τα βλέμματά μας είναι αληθινό.
Σε λίγη ώρα, θα βγει στην σκηνή να ζεστάνει τον κόσμο πριν τον Μενιδιάτη και τον Γονίδη. Είναι πολύ όμορφη, φοράει εντυπωσιακά, ασημένια σκουλαρίκια, κάθεται στην πολυθρόνα της σαν μια ατίθαση ντίβα, έτοιμη να τιναχτεί πάνω και να κάνει ένα χορευτικό νούμερο ή να αρχίσει να σου τραγουδά από την θέση της.
Έχουμε λίγα λεπτά στην διάθεσή μας και καμιά μας δεν φαίνεται πως θέλει να τα δαπανήσει σε μια σύντομη συνέντευξη: μιλάμε για ζώδια, για καταγωγές, κάνουμε πλάκα, λέμε όλα εκείνα που αποτελούν την έναρξη μιας πρώτης, ζεστής συνάντησης με έναν άνθρωπο.
Το βλέμμα του Τζιμ μας επαναφέρει-προσέχει πάρα πολύ την Κατερίνα, είναι οικογένεια μαζί της, η συνεργασία τους μια κολώνια που βαστά χρόνια. «Στο σπίτι μας, υπάρχει ένα δωμάτιο για τον Τζιμ, είναι δικός μου άνθρωπος, είμαι πολύ τυχερή που συνεργάζομαι μαζί του, τον αγαπάω πάρα πολύ. Ξέρεις, είναι πολύ σημαντικό να έχεις ανθρώπους που θέλουν πραγματικά το καλό σου, που δεν είναι κόλακες, που νοιάζονται και προσπαθούν μέσα από την καρδιά τους για μένα», λέει η ίδια.
Εκείνος κοκκινίζει. Πίνω μια γουλιά νερό και ξεκινώ να ηχογραφώ.
-Αυτού του τύπου οι σχέσεις, οι καρδιάς που λέμε, δεν είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα ούτε στον κόσμο, ούτε στον χώρο σου, σωστά;
-Ολόσωστα. Ξέρεις τι γίνεται; Πας καμιά φορά να χτίσεις κάτι, μια φιλία, μια συνεργασία και βλέπεις ότι ο άλλος το χαλάει, το καταστρέφει σε δευτερόλεπτα. Άσε που οι άνθρωποι παρεξηγούν συνεχώς ο ένας τον άλλον, τσακώνονται για ανοησίες, χαλάνε σχέσεις χρόνων για εγωισμό της στιγμής. Μετά από τον ερχομό ενός παιδιού, δεν θυμώνω όπως θύμωνα παλιά ή όπως παρεξηούσα παλιά. Έχω κι εγώ χαλαρώσει σε κάποια θέματα. Βέβαια, παραμένω πολύ αυστηρή και με μένα και με τους συνεργάτες μου. Όταν λέω κάτι μια φορά, ότι ας πούμε κάτι είναι λάθος,και ξαναγίνεται εκνευρίζομαι. (γέλια) Γιατί δεν μπορούμε να μένουμε σε αυτό, θέλω να προχωράμε και να έχουμε να συζητάμε πιο δημιουργικά, πιο χρήσιμα πράγματα!
-Φαντάζομαι πώς μπορεί να ένιωσες, λοιπόν, όταν έχεις τόση εμμονή με την λεπτομέρεια, που τα βραβεία Mad, στα οποία η εμφάνισή σου έγραψε για άλλη μια φορά, συζητήθηκαν με άσχημο τρόπο. Μιλώ για το περιστατικό βίας.
-Αυτό θέλουν να πετύχουν. Να συζητάμε για αυτό. Κάνω σκιπ την ερώτηση, συγγνώμη. Μπορώ να πω το εξής: Όποιος θέλει να κρίνει τα κακώς κείμενα, βεβαίως, ας τα κρίνει. Εγώ περίμενα πώς και πώς να βγω σε αυτήν την σκηνή, τρία τέσσερα χρόνια είχα να ανεβώ, να απολαύσω, να τραγουδήσω, να περάσουμε όμορφα, να συναντηθώ με κοινό και με φίλους. Άσε που τα παλικάρια δεν έχουν ανάγκη να διαφημιστούν από εμένα! Διαφημίστηκαν μόνοι τους.
-Μετά το πέμπτο σου άλμπουμ, το Grande, βλέπουμε να συμβαίνουν μεγάλα πράγματα. Λάνσαρες πρώτη στην Ελλάδα τα δικά σου αυτοκόλλητα, μέσα από την εφαρμογή της Viber και η ίδια η Viber τα έχει τοποθετήσει στην εξερεύνηση της αρχικής της σελίδας!
-Είναι πολύ μεγάλη η συμμετοχή του κόσμου και δεν το περίμενα. Πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ και μου δείχνουν τα κινητά τους με τα stickers, παιδάκια, κυρίες… Φτάσαμε 150.000 downloads στα αυτοκόλλητα.
– Σε πηγαίνω λίγο τώρα στο Pride στην Θεσσαλονίκη. Πρέπει να περάσατε φανταστικά.
-Εντελώς. Κοίτα, δεν ξέρω αν το βλέπω συναισθηματικά επειδή είμαι από εκει, αλλά πέρασα απίθανα. Έκλαψα στο τέλος της εμφάνισης, γιατί βρίσκονταν εκεί χιλιάδες κόσμου και δεν έφευγαν. Έμειναν από την αρχή μέχρι το τέλος, μην σου πω ότι ήταν περισσότεροι στο τέλος. Ένα μαγικό live, στο οποίο πήρα όλη αυτή την ενέργεια, την αγάπη, το χειροκρότημα, την επαφή με τον κόσμο που μου’ χε λείψει πάρα πολύ. Πήγα εν τω μεταξύ, για πολύ λίγο, και στο σχολείο μου, απ’ έξω. Έκανα ένα στόρυ στην παλιά μου γειτονιά. Δεν ξεχνώ!
-To 2024 γίνεσαι Europride Ambassador. Θα κάνεις δηλαδή τουρ σε κάποιες πόλεις της Ευρώπης, στηρίζοντας τα Pride και συμμετέχοντας με την ψυχή σου. Πώς κι έτσι, Κατερίνα; Εννοώ…γιατί στηρίζεις τα Pride;
-Γιατί έχω κι εγώ να πω την δική μου ιστορία. Το κοινό αυτό αγαπά και γουστάρει αυτό που είμαι, χωρίς δεύτερες και τρίτες σκέψεις, κάτι που δεν συμβαίνει έτσι παντού. Έχω κριθεί πολύ και θα συνεχίσω. Στα ξεκινήματά μου, ευτυχώς, δεν παρακολουθούσα πολύ τα social media. Από κοντά δεν έχω νιώσει ποτέ όπως έχω νιώσει διαβάζοντας σχόλια ή μηνύματα με απίστευτη κακεντρέχεια και σοκαριστικές προσβολές. Μόνο αγάπη έπαιρνα μια ζωή από τον κόσμο. Και, το ομολογώ, στα Pride η αγάπη πιάνει κόκκινα. Νιώθω σαν στο σπίτι μου.
-Άλλαξε η στάση σου απέναντι στην εμπάθεια σε σχέση με τότε, στα ξεκινήματά σου;
-Ακόμα με ενοχλεί και η εμπάθεια και η αδικία. Αλλά σίγουρα είμαι πιο ήρεμη. Σε σχέση και με τα Pride που λέγαμε, ξέρεις, είναι σημαντικό να φωνάζουμε, καμιά φορά, ότι θα κάνουμε αυτό που μας εκφράζει, που μας αρέσει. Θα κάνουμε όποια δουλειά θέλουμε εμείς, θα αγαπήσουμε όποια ή όποιο θέλουμε εμείς χωρίς να δώσουμε λογαριασμό σε κανέναν, θα είμαστε όσο απελευθερωμένοι θέλουμε, θα αγαπάμε το σώμα μας και τις επιλογές μας, η ζωή μας είναι δική μας και δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει αυτό το πανηγυράκι στο οποίο έχουμε έρθει!
-Πώς κατάφερες να βρεις το Jungle Versace φόρεμα που είχε φορέσει πριν 20 χρόνια, αλλά και πιο πρόσφατα, η Jennifer Lopez; Το φόρεσες στο videoclip του Grande και έγινε χαμός.
-Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Φιλίτσα Νικολαϊδη, στιλίστρια εξαιρετική. Της είπα ότι θέλω να το βρούμε. Είχαμε σκεφτεί μαζί ότι θα ήταν καλό να φορέσω κάτι φωτεινό, σε πράσινες αποχρώσεις, έντονο. Το βρήκε, πράγμα πάρα πολύ δύσκολο. Είναι από τις ελάχιστες φορές που έδωσα τόσα πολλά λεφτά για ένα ρούχο. Μου ζητούν να το πουλήσω, αλλά δεν το δίνω. Είναι το ρούχο των ονείρων μου και σίγουρα θα το ξαναφορέσω, θα το ξαναδείτε.
– Κατερίνα τι σημαίνει πραγματική επιτυχία και ευτυχία για εσένα;
Να υπάρχει βασικότερα από όλα υγεία που αυτήν την εποχή που διανύουμε έχει πάψει να είναι μια τυπική ευχή. Επίσης, να είναι χαρούμενα τα αγαπημένα μου πρόσωπα και να περνάω δημιουργικά τον χρόνο μου με ανθρώπους που σέβομαι και αγαπώ. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να σπαταλάται σε επιφανειακά και ανούσια πράγματα. Η επιτυχία δεν είναι μόνο η αποδοχή, είναι να νιώθεις ότι το «έργο» σου έχει και μια διαχρονική αξία, να νιώθεις ότι κάθε φορά που… επισκέπτεσαι κάτι που έκανες στο παρελθόν, αυτό αντέχει και στέκεται και σήμερα μια χαρά.
-Πώς σε βλέπεις σε δέκα, είκοσι χρόνια, Κατερίνα;
-Λένε αρκετοί ότι αυτή η δουλειά είναι αναλώσιμη. Όχι, δεν συμφωνώ με αυτό, γιατί δεν είμαστε κουτάκια παξιμάδια ή γιαούρτια. Εξελισσόμαστε συνεχώς. Κάθε τόσο, αναλαμβάνουμε καινούργια, περισσότερο ή λιγότερο απαιτητικά πρότζεκτ, είτε σε σχέση με την τηλεόραση, είτε την υποκριτική, το τραγούδι… Κάθε ηλικία, έχει τα δικά της. Αγκαλιάζω, άλλωστε, τον χρόνο. Και δεν αγχώθηκα ποτέ για το τι θα κάνω αύριο. Και νιώθω πολύ δυνατή γιατί έχω έναν σύντροφο ο οποίος είναι ένα φοβερό στήριγμα σε όλα, δεν με έχει αφήσει λεπτό να νιώσω ανασφάλεια.
-Σπάνιο, σημαντικό. Βγάζουμε μια σέλφι; Φοράμε τα ίδια σκουλαρίκια. Άκουσα ότι σε δέκα λεπτά βγαίνεις στην πίστα.
-Το ρωτάς; Θα κάνουμε και στόρυ.
Μετά το στόρυ λοιπόν, την αφήνω να ετοιμαστεί και παίρνω θέση στο μπαρ του Frangelico. Δεν παίρνω τα μάτια μου από πάνω της όλη νύχτα και, όταν επιστρέφω σπίτι, τις πρώτες πρωινές ώρες ποστάρω το εξής στο Facebook: «Πολύ σοβαρότερη από δεκάδες κουλτουροσπουδαγμένες. Κριός με ωροσκόπο λέοντα εκείνη, λέων με κριό εγώ. Βάλε και τα ίδια σκουλαρίκια. Και το ίδιο γαμημένο ύψος. Α, πολύ χάρηκα που κουβεντιάσαμε, Κατερίνα. Είσαι σταρ, είσαι πληγωμένη και το λες, είσαι επιτυχημένη κι ακόμα το αμφισβητείς. Τα μάτια σου ωραιότερα των οπισθίων και των μηρών σου. Ύστερα τραγούδησες το Εν Λευκώ και μας βούλωσες.»
Διάβασε ακόμη στο intronews.gr:
Μαντώ Γιαννίκου: Η πρωταγωνίστρια της πολυσυζητημένης σειράς «Η Γέφυρα» συστήνεται στο Nitro.gr
Αλεξάνδρα Διονά: Το κορίτσι που θέλει να φωτίσει τον κόσμο με τα κεντήματα της
