Υπάρχει το εύκολο σινεμά. Αυτό που δεν σου ζητάει πολλά, είτε αν πας στη σκοτεινή αίθουσα είτε αν είσαι σπίτι και πατάς νωχελικά το play για να βυθιστείς σε κάτι που δεν θα προσθέσει, κάθε άλλο, στο άχθος της ημέρας. Και υπάρχει και το «άλλο» σινεμά. Αυτό που πρέπει να βιώσεις, εκτός από το να δεις. Στη δεύτερη κατηγορία μπαίνει η Άγρια Αχλαδιά (The Wild Pear Tree), διαθέσιμη σε όλους εμάς μέσω του Ertflix.
Απαιτεί από εσένα πράγματα αυτή η εκ Τουρκίας ορμώμενη ταινία. Με βασικότερο όλων το να παρακολουθήσεις προσεκτικά την ιστορία, να μην την αντιμετωπίσεις ως κάτι ξένο. Δεν είναι τόσο απλό πράγμα. Το θέμα είναι βαρύ, η διάρκειά μεγάλη (3 ώρες και 10 λεπτά) και η δομή αρκετά θεατρική, με μακροσκελείς διαλόγους. Όμως σε αποζημιώνει και με το παραπάνω η εμπειρία στο σύνολο, στο αποτέλεσμα.
Ο Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν σκιαγραφεί δίχως ωραιοποιήσεις και περιττά φτιασιδώματα την αποτυχημένη σχέση ενός γιου με τον πατέρα του, επιτρέποντάς μας παράλληλα να ρίξουμε μια ματιά στην Τουρκία του σήμερα.
Η επίσημη σύνοψη του The Wild Pear Tree, όπως μπορούμε να τη βρούμε στο Ertflix, μας βάζει στο κλίμα για το τι μας περιμένει: «Ένας νεαρός, ο Σινάν, επιστρέφει απρόθυμα μετά τις σπουδές του στο χωριό που μεγάλωσε, και στο σπίτι των γονιών του, φιλοδοξώντας να αποφασίσει τι θα κάνει με το μέλλον του, και να προσπαθήσει να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο.
Καθώς οι μέρες περνούν, ο Σινάν περιπλανιέται στον σχεδόν ασφυκτικό μικρόκοσμο του χωριού του, συναντά συγγενείς και φίλους και σιγά-σιγά συνειδητοποιεί, τόσο την αντιπάθειά του για το μέρος που τον περιβάλλει, όσο και για τον πατέρα του- έναν ανεύθυνο καθηγητή και οικογενειάρχη, πνιγμένο στα χρέη και με αδυναμία στον τζόγο».
Αν μπεις στο Ertflix για την «Άγρια Αχλαδιά», φρόντισε να είναι έτοιμος
Είναι ένα μελαγχολικό κατά βάση φιλμ. Με άξονα τη δύναμη του ρεαλισμού, τους διαχρονικούς συμβολισμούς και τα επίκαιρα μηνύματα. Η σκηνοθεσία είναι λιτή αλλά ουσιαστική, η φωτογραφία υπέροχη, οι διάλογοι καλοδουλέμενοι και οι ερμηνείες εξαιρετικές.
Σε γεμίζει σκέψεις αυτό που βλέπεις, μαζί και προβληματισμούς. Κάνεις αναγωγές, κάνεις συγκρίσεις. Θα πιάσεις έτσι τον εαυτό σου να αισθάνεται βαρύς σε αρκετές περιπτώσεις. Το ξαναλέμε: Δεν είναι μια εύκολη ταινία, δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτό που θες αν απλώς επιζητάς κάτι για να «χαζέψεις». Αν ωστόσο είσαι σε φάση που ψάχνεις το κάτι παραπάνω σε κινηματογραφικό επίπεδο, τότε μπες στο Ertflix και πάτα το play.
Φρόντισε να έχεις χρονική άπλα μπροστά σου, το κινηματογραφικό ταξίδι ως τη γειτονική Τουρκία είναι ανθρώπινο, γοητευτικό, όχι και σύντομο. Το The Wild Pear Tree αξίζει πάντως τον κόπο, το χρόνο. Ένα υπαρξιακό δράμα με πολλές αλήθειες. Έστω και άβολες.
