Ξεκινάμε με κάποια δεδομένα. Υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων. Όπως αυτοί που είναι ορκισμένοι εχθροί του ελεύθερου κάμπινγκ και δηλωμένοι οπαδοί της άνεσης, αυτοί που θα το δοκίμαζαν αλλά έχουν σοβαρά «κολλήματα» που τους αποτρέπουν, αυτοί που πηγαίνουν ή έχουν πάει μια φορά αλλά προτιμούν το οργανωμένο και τέλος οι μυημένοι που συνδέουν το καλοκαίρι με το ελεύθερο.

Με την πρώτη και την τέταρτη κατηγορία δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία να ασχοληθούμε. Οι μυημένοι ξέρουν ακριβώς τι θα διαβάσουν ενώ οι αρνητές δεν είναι πρόθυμοι να ακούσουν κι αυτό είναι σεβαστό, γιατί ο καθένας έχει τη δική του φιλοσοφία για τη ζωή και την καλοπέραση.

Και μετά από αυτή την εισαγωγή και την αρχική διαπίστωση, πάμε στις άλλες δύο κατηγορίες, σε μια προσπάθεια να αυξήσουμε τους οπαδούς του ελεύθερου κάμπινγκ (αν και δε μας πολυσυμφέρει) που είναι και το… ορίτζιναλ είδος κάμπινγκ. Αυτό δηλαδή που αξίζει να δοκιμάσεις αν πρόκειται να στερηθείς βασικές ανέσεις (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αν πας σε οργανωμένο δεν περνάς καλά) γιατί θα σου προσφέρει τα πλεονεκτήματα αυτού του είδους διακοπών στον υπερθετικό βαθμό.

Ο καθένας έχει τα επιχειρήματά του για να σε πείσει κι αυτά προκύπτουν και από υποκειμενικά κριτήρια, αλλά ας μπούμε στο ψητό να δούμε τους λόγους για τους οποίους αξίζει να κοιμηθείς στην αμμουδιά. Αρκεί (κι αυτό είναι βασική προϋπόθεση για να περάσεις καλά) να έχεις καλή παρέα.

Διακοπές, σημαίνει κάτι διαφορετικό

Η πραγματική έννοια των διακοπών: Προφανώς και το να φύγεις από τη βάση σου και να αλλάξεις παραστάσεις, είναι μεγάλη υπόθεση. Πηγαίνοντας, ωστόσο, σε ένα ξενοδοχείο ή ένα δωμάτιο, οι δραστηριότητες που ακολουθείς είναι πάνω κάτω οι ίδιες. Πας θάλασσα, πας ταβέρνα, πας για ποτό, με ένα κινητό ανοικτό, με τα μηνύματα να πέφτουν βροχή για τα κανονίσματα ή για να μάθεις τι γίνεται πίσω.

Αλήθεια, πόσο διαφορετική είναι η ζωή αυτές τις πέντε μέρες αν βγάλεις από τη μέση την καλή διάθεση που έχεις λόγω άδειας και περίστασης; Κάνεις όντως «διακοπή» από κάτι ή τέλος πάντων μπορεί να φτάσει στο μέγεθος τη διακοπή από την καθημερινότητα όταν βρίσκεσαι σε μια παραλία, χωρίς άγχη, έγνοιες, με κλειστό κινητό και καμία πρεμούρα για το τι ανέβασε η κολλητή σου στο Instagram; Δύσκολο…

Κάμπινγκ

«Πάμε, έχουμε αργήσει»: Ένα μόνιμο άγχος

Μπορεί να μην το συνειδητοποιείς πάντα, αλλά οι διακοπές σε δωμάτιο / ξενοδοχείο έχουν ένα μόνιμο άγχος από πίσω. Ξεκινά από το «να μη χάσω το πρωινό που το ‘χω χρυσοπληρώσει» και συνεχίζεται με: «πάμε, έχουμε αργήσει για παραλία, δε θα βρούμε ξαπλώστρα, πάμε να φάμε τώρα, να χωνέψουμε, για να προλάβουμε μπάνιο και το απόγευμα», «έλα, συντόμευε, έχουμε να κάνουμε ένα μπάνιο να βγούμε το βράδυ».

Μάντεψε, το αντίπαλον δέος σε θέλει στην παραλία αραχτό/ή όλη μέρα να μπαίνεις στη θάλασσα κάθε φορά που ζεστάθηκες και να τρως όταν πεινάς, να κοιμάσαι όταν νυστάζεις, να μη μιλάς όταν θες να ‘σαι σιωπηλός.

Χρόνος για πάρτη σου, μεγάλη υπόθεση

Μια και είπαμε για το σιωπηλός. Το ελεύθερο κάμπινγκ σού δίνει τη δυνατότητα της απομόνωσης, ακόμα και αν είσαι με 15 άτομα παρέα. Μπορείς να δώσεις χώρο στον εαυτό σου και να κάνεις κάτι που γουστάρεις, πολύ απλά γιατί κι οι άλλοι πάνω κάτω νιώθουν κάποια στιγμή την ίδια ανάγκη με σένα. Είσαι ζεν. Πόσο εύκολα το κάνεις αυτό όταν πας διακοπές και έχεις κοινό πρόγραμμα με ένα (στο καλό σενάριο), δύο, τέσσερα ή και περισσότερα άτομα (εφιάλτης…).

κάμπινγκ

Πώς θα πλυθείς ακόμα και χωρίς ντουζιέρα

Ξεκινάμε τώρα να δίνουμε και λύσεις, αφού παραθέσαμε βασικές… αρετές του ελεύθερου κάμπινγκ. Ένα εμπόδιο για κάποιους είναι η προσωπική υγιεινή. Λογικό και σεβαστό. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι βρόμικος δεν είσαι ποτέ. Όλη μέρα μέσα στο νερό βρίσκεσαι, απλώς έχεις πάνω σου αλάτι. Αν πάλι σε ζορίζει κάτι τέτοιο και είναι πιο δυνατή η ενόχληση από την πολυτέλεια να κοιμάσαι στα αστέρια, άδειασε πέντε μπουκάλια νερό σε μια σακούλα σκουπιδιών, κρέμασέ τη σε ένα δέντρο, άνοιξε 20 τρυπούλες κι έτοιμη η ντουζιέρα σου. Εκεί θα τα χαλάσουμε;

…ψηλά κι αγνάντευε

Τουαλέτα: Από τα μεγαλύτερα άγχη όλων μας. Ακόμα και όσων πηγαίνουν χρόνια ελεύθερο. Με τον καιρό μαθαίνεις ότι αλλάζοντας ξαφνικά περιβάλλον (και μάλιστα σε μια τόσο έντονη αλλαγή), το έντερό σου σταματά να λειτουργεί λες και έφαγες χαλασμένα φασόλια και προσαρμόζεται. Μπαίνεις σε ένα πρόγραμμα. Οπότε αν δεν θες να δοκιμάσεις τη φύση, βρες ένα καθαρό μαγαζί, πίνε κάθε πρωί εκεί τον καφέ σου και… μαγάρισέ τους χωρίς οίκτο. Τα στάνταρντς καθαριότητάς σου έχουν πέσει αυτομάτως και να σου πω την αλήθεια, είσαι κι ευτυχισμένος. Δε θα ‘ταν άλλωστε κρίμα να χάσεις ηλιοβασιλέματα και αστέρια για το… χέσιμο;

Δυσκολότερος ύπνος, τρομερό ξύπνημα

Ύπνος: Δεν μπορείς να κοιμηθείς ό,τι ώρα θες, αν σε βρίσκει ντάλα ο ήλιος έχει ζέστη η σκηνή, το χώμα είναι πιο άβολο από ένα κρεβάτι ξενοδοχείου. Οκ, καμία αντίρρηση. Όμως, έχουμε πια πολλές επιλογές, από στρώματα που φουσκώνουν μέχρι μαξιλάρια που τα διπλώνεις και χωράνε στην τσέπη σου, ώστε να μετριάσεις αυτό το χάντικαπ και αυτομάτως να δώσεις μεγαλύτερη αξία στο ότι έχεις φάτσα τα αστέρια, τη φύση, την ησυχία, την ηρεμία και κατάφατσα τον εαυτό σου με τον οποίο διαλογίζεσαι, θες δε θες. Μετά τη δεύτερη μέρα, παύει να σε νοιάζει αν ξύπνησες πιασμένος. Ειδικά από τη στιγμή που ξυπνάς, ανοίγεις τη σκηνή, βουτάς και δεν χρειάζεσαι ούτε καφέ για να ξυπνήσεις.

Έντομα και ζωύφια

Έντομα και τα συναφή: Όσο κι αν το ’χεις άγχος, θάνατος από ταραντούλα δεν έχει καταγραφεί σε ελληνική παραλία. Οπότε ηρέμησε, κατσαρίδα μπορεί να βρεις ακόμα και σε πεντάστερο. Στη σκηνή σου, αν προσέχεις, πολύ δύσκολα θα μπει…

κάμπινγκ

Ο Μιχαλάκης κι η μαμά του

Μεταξύ μας, το ξέρεις ήδη. Μέρη που ανακαλύπτεις για να πας ελεύθερο, δεν συγκρίνονται με καμία οργανωμένη παραλία. Και σίγουρα, δεν πνίγεσαι στις γόπες, δεν σπάζεσαι με ρακέτες και δεν ενοχλείσαι από τον Μιχαλάκη που δεν τρώει το καρπούζι του. Ή πιο σωστά, από τη μαμά του. Γιατί κι ο Μιχαλάκης με την παιδικότητα, την ελευθερία, τον ρομαντισμό και την ικανότητα να προσαρμόζεται, ελεύθερο θα διάλεγε αν τον ρωτούσες…