Τα ομαδικά αθλήματα είναι σύνθετα, ακριβώς γιατί περιλαμβάνουν πολλούς ανθρώπους στον αγωνιστικό χώρο, πολλές ψυχολογίες. Ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που φέτος μάζεψε στο ρόστερ της πολλές μεγάλες ψυχολογίες, ψυχολογίες που έχουν ανάγκη να νιώσουν εμπιστοσύνη που θα έχει ένας ηγέτης, ψυχολογίες που πρέπει μέσα στο κάθε ματς να παίρνουν αυτό που τους αναλογεί και δικαιολογεί και τον ρόλο τους.
Πριν τον ερχομό του Κέντρικ Ναν, ο Παναθηναϊκός είχε ήδη πολλές μεγάλες ψυχολογίες για να διαχειριστεί. Σλούκας, Βιλντόζα, Χουάντσο, Λεσόρ. 4 παίκτες που ήρθαν για την πρώτη γραμμή, που παίρνουν πολλά λεφτά και που έχουν το βάρος του «πρέπει». Εκτός του Σλούκα, οι άλλοι 3 δεν έχουν μάθει να διαχειρίζονται το πρέπει, δεν έχουν υπάρξει ηγέτες στην καριέρα τους.
Ο Χουάντσο τραυματίστηκε και τη θέση του στην 4άδα πήρε ο Ναν. Από κει δηλαδή που υπήρχαν δύο μεγάλες ψυχολογίες στα γκαρντ, έγιναν τρεις. Αυτό, όσο και να το παλέψει ένας προπονητής, δε γίνεται να μη φέρει ανισορροπίες, ειδικά σε μια ομάδα που στα γκαρντ έχει ακόμα τον Γκραντ, τον κορυφαίο βάση απόδοσης ως τώρα της ομάδας στο 1-2, συν τον Γκάι που έχει μείνει σε πολλά DNP και μερικά σκόρπια 5λεπτα.
Σε αυτά τα ματς που έχουμε δει τον Κέντρικ Ναν στον Παναθηναϊκό, βλέπουμε έναν παίκτη που έχει έρθει με την αυτοπεποίθηση ενός καλού NBAer, με την αυτοπεποίθηση που διακρίνει όλους τους μαύρους της Αμερικής όταν αντιμετωπίζουν λευκούς και γι’ αυτό όταν είναι στην 5αδα, οι επιθέσεις περνάνε από τα χέρια του.
Είναι ένας παίκτης ο Ναν με τρομερό drive, με άγνοια κινδύνου κι αυτό δεν είναι πάντα καλό. Οι 25 πόντοι που έβαλε στη Ρεάλ λένε τη μία αλήθεια. Το ότι έχει αφαιρέσει επιθέσεις και τη μπάλα από τα χέρια των 4 που παίζουν μαζί του και πολλές φορές αναλώνονται σε ένα πάνω-κάτω χωρίς να ακουμπάνε μπάλα, είναι η άλλη αλήθεια. Ο Ναν θυμίζει αρκετά τον Έλιοτ Ουίλιαμς που είχε ο Παναθηναϊκός το 2016.
Γενικώς, ποτέ δε με έψηναν οι γκαρντ NBAers γιατί λειτουργούν με τρόπο εγωιστικό και δεν είναι τόσο ομαδικοί. Ο Ναν είναι σίγουρα πιο ομαδικός από άλλους, αλλά όχι τόσο ώστε να μη νιώθουν οι συμπαίκτες του πως είναι το supporting cast του.
Είχε ανάγκη τον Ναν ο Παναθηναϊκός;
Το να πηγαίνεις διαρκώς απέναντι σε 2-3 παίκτες για drive και να μην τη σπας έξω στον ελεύθερο, ακόμα κι αν βάζεις 30 πόντους, δεν προσφέρει στην ομάδα, προσφέρει στον παίκτη. Ο Αταμάν, υποθέτω, ψάχνει να βρει αυτές τις ισορροπίες, αλλά φαίνεται και στον Σλούκα και στον Βιλντόζα, πως είναι έξω από τα νερά τους βλέποντας τον Ναν να κάνει one man show. Και μιλάμε για έναν παίκτη που πιθανότατα του χρόνου θα είναι στο NBA, δεν κάνει επένδυση εδώ για να μείνει. Κάνει επένδυση για να το πουλήσει στις ΗΠΑ. Και το παρελθόν έχει δείξει πως αυτό δεν βγαίνει σε καλό στις ομάδες.
Όσο παιχταράς κι αν είναι ο Ναν, μοιάζει με προσθήκη που δεν ήταν τόσο αναγκαία, ειδικά από τη στιγμή που υπάρχει κι ένας Γκριγκόνις στο 3, να παίζει μια θέση που δεν τον βολεύει, να αντιμετωπίζει Χεζόνια και Μούσα, και να μην βρίσκει τα σουτ που έχει ανάγκη για να νιώσει σημαντικός. Ο Λιθουανός ζει από το σουτ, άλλο που φέτος τον μετατρέπει ο Αταμάν σε Χατζηβρέττα.
Ο Βιλντόζα πράγματι, δεν έχει δείξει κάτι ως τώρα. Αλλά ο ερχομός του Ναν του πείραξε περισσότερο την ψυχολογία. Στην Τουρκία είδε όλο το 2ο ημίχρονο από τον πάγκο και με τη Ρεάλ έπαιξε 32 λεπτά όντας πολύ άστοχος. Δεν ξέρω αν περνάει το μήνυμα πως όποιος είναι καλός σε κάθε ματς, θα παίρνει παραπάνω χρόνο ή αν επηρεάζει την διάθεση κάποιων παικτών.
Αναμφίβολα, μια τόσο καινούργια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός, που θα παραμένει καινούργια μέχρι να επανέλθουν Χουάντσο-Παπαπέτρου και να παίξουν όλοι τους 10 παιχνίδια μαζί, δηλαδή τέλη Φλεβάρη, θα χρειαστεί πολύ χρόνο για να βρει τις ισορροπίες. Και γι’ αυτό καλό θα είναι ο Αταμάν να αφαιρέσει την ταμπέλα «Ομάδα final-4» από τους παίκτες του.
Ο Παναθηναϊκός έχει υλικό final-4. Δεν έχει όμως ομάδα final-4. Έχει ακόμα να απαντήσει σε πολλά ερωτηματικά γύρω από το ρόστερ του μέχρι να γίνει και ομάδα έστω 8άδας.
Αφήνω ένα μόνο ως σκέψη: είναι ο Λεσόρ βασικό πεντάρι ομάδας final-4;
ΥΓ. Σε ένα ματς που θες κάποιον να παίξει άμυνα πάνω σε Χεζόνια, Μούσα, Γιουλ, θεωρώ άδικο να μη βάζεις ούτε λεπτό τον Καλαϊτζάκη για να δώσει λίγη σκληράδα. Μπορεί να μην έχει επιθετικό ταλέντο, αλλά έχει δείξει άνοδο φέτος και σίγουρα μπορεί να μαρκάρει. Υπερβολικά κλειστό rotation έχει επιλέξει ο Αταμάν και δεν ξέρω πού θα του βγει.
