Επιφωνήματα. Πανηγυρικές εκφράσεις. High five με τους φίλους. Χαμόγελα γεμάτα φαγητό. Αυτά παθαίνει κάποιος που θα δει τις φωτογραφίες από το σουβλάκι και τα υπόλοιπα πιάτα στις Πίτες του Ντένη στην Αργυρούπολη. Αυτά εις την 5η παθαίνει όταν πάει στο μαγαζί και τα γευτεί όλα. Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, με μια φορά δεν θα προλάβεις πολλά. Θες σίγουρα 4-5 φορές να πας με 2-3 φίλους και να πάρετε ένα σουβλάκι τυλιχτό ο καθένας και 3-4 πιάτα για τη μέση. Ειδάλλως, δουλειά δε γίνεται.
Οι Πίτες του Ντένη είναι ένα σουβλατζίδικο προς τη νότια πλευρά της Αθήνας, που αν ρωτήσεις ανθρώπους της περιοχής, θα σου πουν ότι είναι η Νο1 επιλογή τους. Αν ρωτήσεις Ηλιουπολίτες, θα σου πουν ότι το τιμούν συχνά, έχοντας το ως 2η επιλογή από σουβλατζίδικα στη γειτονική τους περιοχή. Κι οι Ηλιουπολίτες δεν είναι εύκολοι άνθρωποι, δεν σου δίνου ψήφο εμπιστοσύνης αν δεν είσαι στην Ηλιούπολη. Για να την πάρεις, σημαίνει κάτι.
Σημαίνει ότι, αρχικά, δεν είσαι τσιγκούνης. Σε μια εποχή που το σουβλάκι έχει γίνει αναγκαστικά καλό παντού, δεν είναι εύκολο να βρεις κακό σουβλάκι δηλαδή, όλα κρίνονται στην πολιτική του καταστήματος. Κι όταν έχεις μίζερους τυλιχτές και καταστηματάρχη, το καλύτερο σουβλάκι να σου φτιάξουν, με μια μικρή ξενέρα θα φύγεις από το μαγαζί.
Όλοι προσκυνούν το σουβλάκι-κανόνι
Στις Πίτες του Ντένη δεν θα βρεις το καλύτερο της Αθήνας, γιατί μια χαρά σουβλάκια έχουν όλοι, αλλά θα βρεις τον συνδυασμό «ποιοτικό τυλιχτό-γεμάτο όσο δεν πάει». Δεν τσιγκουνεύεται στα υλικά και αυτό δίνει ένα μήνυμα στον πελάτη. Οκ, έχει πιάσει τα 3.5 ευρώ το τυλιχτό, αλλά θα σου βάλω όσο περισσότερο μπορώ μέσα στην πίτα. Να μη χωράει ολόκληρο στο στόμα σου, όσο κι αν πιέσεις την πίτα.
Εν δευτέροις, παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης γιατί έχει πολίτικη προσέγγιση στο κρέας και στο τυλιχτό, με μπόλικα μπαχαρικά και στο ψήσιμο και στο τύλιγμα.
Ως προς το κομμάτι της ποσότητας, σε κερδίζει και από το σουβλάκι-κανόνι που έχει, δηλαδή ένα τυλιχτό μεγαλύτερου μεγέθους, πιο χοντρό, που κοστίζει παραπάνω, αλλά χορταίνεις και διπλάσια.
Κι αφού χορτάσεις με το σουβλάκι, έρχονται και τα υπόλοιπα, τα ωραία, τα πληθωρικά, αυτά για τα οποία θα σε ευγνωμονεί η παρέα σου που τους πήγες εκεί.
Δες την ποικιλία με τα παϊδάκια.
Δες τη σταβλίσια μπριζόλα. Μέγεθος χορταστικό.
Δες τη μερίδα με τα κεμπάμπ που είναι υπερζουμερά.
Πάνω απ’ όλα όμως, δες ένα μπιφτέκι γεμιστό που δεν ξέρω αν το συναντάς εύκολα αλλού στην Αθήνα. Με γέμιση φιλαδέλφεια, αυτό το μπιφτέκι θα προκαλεί όμορφες εκρήξεις στο στόμα σου σε κάθε μπουκιά.
Το βρίσκεις κιόλας σε εκδοχή μπιφτέκι με τυρί και μπέικον λιωμένα στη ράχη του.
Ε, τι άλλο να βρούμε για να σε πείσουμε; Το είπαμε και στην αρχή: εδώ θα δεις εικόνες και θα λιγουρευτείς, μετά θα πρέπει να πάρεις τα πόδια σου και να πας προς Αργυρούπολη μεριά. Πού ακριβώς; Μαρίνου Γερουλάνου 81.
