5 χρόνια πριν, η επένδυση που έκανε το Amazon σε μεγάλα πρότζεκτ (βλ. The Rings of Power) και η εμφάνιση των Disney+ και Apple TV, προμήνυε την αρχή μιας εποχής όπου το streaming θα είναι ο απόλυτος κυρίαρχος, όπου θα ρέουν εκατομμύρια στα πόδια δημιουργών και ο ανταγωνισμός θα έφτανε τις αμοιβές των παραγωγών-σκηνοθετών-ηθοποιών σε δυσθεώρητα ύψη.
Αυτό ίσχυσε τω όντι για ένα διάστημα, με τις πλατφόρμες να υπογράφουν με παχυλά συμβόλαια τους δημιουργούς του Game of Thrones, τη Σόντα Ράιμς (δημιουργός του Grey’s Anatomy και του How to Get Away With Murder), τον Τζ. Τζ. Έιμπραμς, τον Ντουέιν Τζόνσον, τον Κρις Χέμσγουορθ, την Γκαλ Γκαντότ και πολλούς ακόμα.
Μόνο που η πανδημία τα έφερε αλλιώς. Και ο πληθωρισμός σε παγκόσμιο επίπεδο, σε συνδυασμό με την ρωσική εισβολή, άλλαξαν τον ίδιο τον μέσο χρήστη. Μη νομίζετε πως είναι εντελώς άσχετα μεταξύ τους.
Φανταστείτε να έχετε συνδρομή σε 3 από τις 4 πλατφόρμες, να δίνετε σταθερά το μήνα κοντά στα 30 ευρώ και ένα πρωί να πρέπει να δώσετε για το σουβλάκι 3.5 ευρώ ή για το λάδι 20 ευρώ αντί για 12. Από κάπου θα πρέπει να κόψετε. Κι όταν θα κάτσετε να μετρήσετε, θα κρατήσετε αυτό που σας προσφέρει τα περισσότερα.
Η «Τιτανομαχία» κράτησε 2 χρόνια
Κι υπήρξε ένα διάστημα που καμία από τις πλατφόρμες δεν είχε τόσα ατού για να κρατήσει έναν συνδρομητή που βρισκόταν σε αμφιβολία για το αν θα πρέπει να συνεχίσει. Η Amazon και η Apple δεν είχαν ανάγκη να ανησυχήσουν γιατί είναι εταιρείες με τεράστιο ταμείο από άλλες δουλειές τους, είναι σαν τη Ρεάλ και τη Μπαρτσελόνα στην Ευρωλίγκα. Έχουν κοινό ταμείο με το ποδόσφαιρο και εκμεταλλεύονται τα μεγάλα του έσοδα, παρά το ότι τα μπασκετικά τμήματα είναι ζημιογόνα. Έτσι και στις πλατφόρμες.
Το Disney+ έχει επίσης το μεγάλο ταμείο της Disney που πήρε δισεκατομμύρια δολάρια από τις 2 ταινίες Avengers, από τις ξεχωριστές ταινίες των υπερηρώων της Marvel και από το νέο Avatar, όμως από το 2021 και μετά, το MCU παραπαίει, ενώ έχει γίνει μεγάλη επένδυση σε σειρές για να ενισχυθεί η πλατφόρμα. Με τις επιλογές της η Disney βρίσκεται τώρα σε ένα σχετικά κρίσιμο σταυροδρόμι, με μεγάλες απώλειες και έφτασε να ξαναδιαπραγματευτεί με το Netflix για να περνάει το περιεχόμενό της από κει.
Πάμε, λοιπόν, και στο Netflix. Μετά από ένα πολύ άσχημο 2022, που είχε και απώλεια συνδρομητών, αλλά και το ζήτημα των κινητοποιήσεων από trans για το σόου του Σαπέλ, που έφερε μεγάλη κατακραυγή, το 2023 ήταν μια χρονιά που ανέστρεψε το κλίμα, παρουσίασε αύξηση στον κύκλο εργασιών της λίγο πάνω από το 6% σύμφωνα με τους Financial Times, ενώ είχε έσοδα πάνω από 20%. Και βρέθηκε να δέχεται προτάσεις από αυτούς που ήθελαν να το ανταγωνιστούν, από αυτούς που ήθελαν να το εκτοπίσουν, για να προσφέρει βοήθεια στο περιεχόμενό τους.
Σε συνδυασμό με την κατάργηση του code sharing, αύξησε τους συνδρομητές του το Netflix, παρά το ότι ανέβασε τις τιμές στις συνδρομές και έβαλε και διαφημίσεις στα δύο από τα τρία πακέτα. Επιπρόσθετα, επανέφερε και τα Φιλαράκια που τα είχε χάσει για ένα διάστημα.
Η κίνηση του Netflix που επανέφερε την αυτοκρατορία του
Το colpo grosso του Netflix βέβαια, δεν ήταν αυτό. Ήταν η συνήθεια. Ο κόσμος λέει «netflix and chill», χάρη σε αυτό γνωρίζουμε το bingewatch κι είναι η πιο εύκολη σε χρήση εφαρμογή. Το Netflix σεβάστηκε κάθε, μα κάθε αγορά στην οποία δραστηριοποιείται και πήρε ανταπόδοση.
Ο κόσμος δεν ήθελε από το Netflix πρωτότυπο περιεχόμενο. Ήθελε περιεχόμενο. Οπότε, υπήρξε μια μεγάλη μείωση στις πρωτότυπες παραγωγές και μια αύξηση στην αγορά δικαιωμάτων για παραγωγές που κάνουν η Disney, το CBS, το ABC, το NBC, τα δίκτυα στις ΗΠΑ, αλλά και σε άλλες χώρες.
Η ψυχολογία του streaming συνδρομητή μετά από πανδημία και το άγχος ενός πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και τώρα στη Γάζα, είναι τέτοια ώστε να αναζητά το εύπεπτο, το ευχάριστο, το σαχλό. Γι’ αυτό στο Netflix βλέπουμε συχνότερα στην κορυφή των trends σαχλές ταινίες και σειρές. Κι η πλατφόρμα το προσέφερε. Είναι πιο επιλεκτικό πια το Netflix στις παραγωγές που επενδύει και κοιτάζει εκείνες που θα του χτίσουν το brand, το ονόρε. Οσκαρικές ταινίες ή σειρές που θα πάνε στα μεγάλα αμερικάνικα βραβεία.
Κι από κει που το streaming πήγαινε από την εποχή της μονοκρατορίας του Netflix σε μια ολιγαρχία με άλλες 3 διεθνείς πλατφόρμες, χώρια τις εκάστορε εγχώριες, η ολιγαρχία απέτυχε και επανήλθαμε σε μια αυτοκρατορία του Netflix πιο δημοκρατική, όπου ο ένας βασιλιάς, το Netflix, είναι ο τροφοδότης, αυτός που δίνει και στους άλλους να πάρουν μερίδιο της πίτας. Μικρότερο από το δικό του όμως. Τους αρκεί. Είναι καλύτερο αυτό που παίρνουν μέσω Netflix, παρά αυτό που θα έπαιρναν μόνοι τους!
